Ronde 21: Moderne verdediging van Henk Mante leidt tot aanval
Schaakclub Steenwijk beleefde weer eens een goedbezette speelavond, mede dankzij de aanwezigheid van Wolter Visscher. Wolter speelde tegen Gerald Bouw een boeiende partij met mooi stukkenspel. Het was een aaneenschakeling van dreigingen en kleine combinaties, waarin Wolter uiteindelijk aan het langste eind trok. Maar dat was meer geluk dan wijsheid.
Dick Stavast opende veelbelovend tegen Rob Rietbergen en kreeg aanval, hetgeen door Rob handig werd gepareerd met een pionoffer. Toen Dick weigerde, kon Rob consolideren. In een remise-achtige stelling liet Rob zich evenwel in een eindspel lokken van goed paard tegen slechte loper. 1-0 voor Dick.
Geert Duiven offerde tegen Jaap van der Hulst een pion in de Caro-Kan. Helemaal theoretisch correct zal dit offer misschien niet geweest zijn, maar het bezorgde wit een aanmerkelijk ontwikkelingsvoordeel en uitgerekend langs de door Jaap opengemaakte d-lijn begonnen al snel de voor laatstgenoemde zeer nare penningen, ten gevolge waarvan zwart op den duur een stuk verloor. Geert speelde het eindspel vervolgens bekwaam uit.
Henk van Dalen en Eddy Ashness speelden een gesloten Indische partij die aanvankelijk gelijk opging, maar waarin Eddy op zeker moment door een foutje een loper achterkwam. De achterstand belette Eddy niet om fanatiek verder te spelen en het Henk nog moeilijk genoeg te maken. Maar toen Henk een vrijpion kon laten promoveren, moest Eddy toch opgeven.
De andere Henk, Henk Mante, speelde met zwart wederom zijn moderne verdediging. Nu tegen Roelof Kreulen. En met succes want vanuit die moderne verdediging kreeg Henk de aanval. Met een mooie combinatie, een aftrekschaak waarbij de witte dame viel, besliste hij de partij.
Oeds Dijkstra en Jon Derks speelden een korte partij waarin meteen alles op scherp stond. Eigenlijk speelde Jon iets te opportunistisch, want als Oeds voorzichtiger was geweest, had hij prima kunnen counteren. Maar Oeds hielp juist een handje mee door een kennelijk zwaar ziek paard van het bord te nemen. Nu kwamen alle aanvalslijnen open en stond wit in enkele zetten mat.
Frans de Groot week tegen Auke van Urk af van zijn gebruikelijke Stonewall. In plaats daarvan ontstond er een stelling met Konings-Indische trekjes, waarin zwart geleidelijk aan het initiatief kreeg. Op de 25ste zet zag Frans een tussenzetje over het hoofd. Dat kostte hem een stuk. Vervolgens wikkelde Auke fraai af naar een gewonnen eindspel.
Martinus Scheeringa ontweek tegen Marcus Pliester een traditionele Ben-Oni door de zwart pion op c5 gewoon maar te nemen. Hij probeerde de pion te behouden maar kwam in plaats daarvan juist een pion achter. Zwart kon een koningsaanval opbouwen en de partij beslissen met een torenoffer op h1.
Bert van Steenbergen pareerde het f4 van Frans van Emst met een f5 op de vijfde zet. Na afruil van de paarden op e4 en e5 ontstond er een soort van 'halma-stelling' waarin de beide loperparen elkaar in evenwicht hielden. Remise.
Auke staat nog stevig op kop, met Marcus en Jon Derks daarachter.