Spannende remisse tussen Bouw en Beekman

Met een bezetting van negen borden mocht Schaakclub Steenwijk niet mopperen. Rein Beekman meldde zich weer voor het eerst sinds jaren en speelde met zwart meteen een wervelende partij tegen Gerald Bouw. Een onoplettendheidje van zwart leverde wit in feite een riante stelling op. Maar Gerald, ietwat overmoedig geworden, hield zijn stelling te weinig gesloten en gaf zwart de mogelijkheid van eeuwig schaak. Remise.
Geert Duiven offerde al vroeg een paard tegen het damespionnenspel van Eddy Ashness, maar moest wachten tot het centrum was opgelost voor zijn aanval zich ten volle kon ontplooien. Wit verdedigde heftig, maar kwam in het eindspel een paar pionnen tekort en moest opgeven.
Wolter Visscher speelde met Roelof Kreulen een ouderwets vierpaardenspel, dat aanvankelijk gelijk opging maar waarin Roelof na een gewiekste centrumafruil in het voordeel kwam. Zwart viel aan en Wolter moest steeds met tactische wendingen het zwarte spel weerleggen. Dit had in zoverre resultaat dat Roel in tijdnood kwam en Wolter kon profiteren van enige onnauwkeurigheden.
Ook in de partij tussen Oeds Dijkstra en Auke van Urk was het beste spel weggelegd voor de speler met minst hoge ELO-rating. Oeds speelde de opening uitstekend en kwam duidelijk beter te staan. Maar profiteerde vervolgens onvoldoende. Zelfs nadat hij zwart een sterk paard op d4 gunde, had Oeds nog mogelijkheden gehad. Enfin, uit de toonzetting zal de lezer al wel begrijpen al dat Auke toch met het punt ging strijken. Een wat gelukkige overwinning voor de nummer 1.
Bert van Steenbergen speelde met zwart in een zeer open partij furieus op aanval tegen Jon Derks. Dit was niet alleen omdat Bert een aanval wilde doen op de derde plek, maar ook omdat hij de hete adem van Frans van Emst in de nek voelde. Bert offerde een paard om een ver opgerukte pion te krijgen die de witte stelling in de greep hield. Wit moest behoedzaam opereren om zich te bevrijden. Er bleef een eindspel over van toren, paard en twee pionnen tegen toren en vijf pionnen. Moegestreden besloten Bert en Jon tot remise. Geen van beiden wilde de gok nog wagen.
Aangezien Frans van Emst scoorde tegen Frans de Groot, en Marcus Pliester verloor van Dick Stavast, is de strijd aan de top weer in alle hevigheid ontbrand, met Marcus en Jon die twisten om de tweede, en Bert en Frans van Emst die twisten om de vierde plaats.
Henk Mante en Martinus Scheeringa maakten remise in een Italiaanse partij (nu dus eens geen Orang-oetan). Jaap van der Hulst tenslotte won in een enerverende partij waarin Rob Rietbergen tot in het eindspel steeds het initiatief had gehad maar er niet in slaagde om de zwarte verdediging te overmeesteren.