Schaakclub Steenwijk

Van Urk 653,5 *** Derks 582,17 *** Pliester 576,83 *** Van Steenbergen 522 *** Van Emst 470,33 Stavast 354,33 Visscher 345 Scheeringa 328,33 Dijkstra 309,5 Van der Hulst 307 De Groot 302,17 Rietbergen 272,17 Kreulen 258,5 Mante 252,17 Duiven 227,67 Rehorst 221 Maranus 162,5 Beekman 158,67 Van Dalen 106 Bouw 93,33 Ashness 83,33 *** Van Urk, Derks, Pliester en Van Steenbergen spelen nacompetitie om het clubkampioenschap. Overige spelers spelen in Lente-competitie.

Na 3 ronden van de FSB-competitie stonden we met 4 matchpunten en een zeer behoorlijke score wat de bordpunten betreft op een keurige 3e plaats. Maar daarna kwam de klad erin. Drie nederlagen die met wat geluk net zo goed gelijke spelen of zelfs overwinningen hadden kunnen zijn brachten ons in de degradatiezone, getuige de volgende stand na ronde 6. Ap Mp Bp 1. F-PION 6 11 31 2. De Burght 6 11 29,5 3. Schaakwoude 2 6 6 25 4. Westergoo 6 6 22,5 5. De Donger 6 5 23,5 6. Steenwijk 6 4 24 7. DSC Drachten 2 6 3 19 8. Emanuel Lasker 2 6 2 17,5 We gingen er vanuit dat er maximaal 2 ploegen zouden degraderen, en aangezien De Donger tegen DSC 2 speelde hoefden de Dokkummers alleen maar te winnen om daarmee ook ons in veiligheid te brengen. We werden echter door Jouwert Turkstra, één van onze tegenstanders, verwelkomd met de woorden: “Het gaat er vandaag om hè, er moeten drie ploegen degraderen !” Later bleek bij n

Gerald Bouw speelde met wit tegen Wim Rehorst, Gerald had er zin in en ging al rap met zijn toren op roof uit. Dat bleek niet zo'n goed idee. De toren sneuvelde in de strijd. Hierdoor aangemoedigd ging Wim zijn dame en torens in stelling brengen om vervolgens mat op de onderste lijn te geven. Rein Beekman - Henk Mante, Rein zette een uitstekende siciliaan op het bord zodat Henk het aardig benauwd kreeg. Maar een oude rot in het vak pak je niet zomaar en toen Rein dacht ik heb je, pakte Henk toe en zette hij wit helemaal klem. E. Ashness speelde met wit tegen Frans de Groot een gelijk opgaande partij tot in het middenspel toen beging Ed enkele missers en gaf hij achtereenvolgens een loper en een toren weg. Daarna was het voor Frans een kwestie van uitspelen en afmaken. Frans van Emst - Marcus Pliester, je zou het een Frans gambiet kunnen noemen, maar al heel snel werd van de ganbare theorie afgeweken. Frans ging te snel in de aanval en vergat zijn dame-vleugel te on

Wie weet er nog suggesties voor het vervolg van wit na de 12e zet ? reactie graag bij het commentaar.

De schaakclub Steenwijk had het begin van de lente aangegrepen om in afwijking van het normale patroon van één competitiewedstrijd per avond een rapidtoernooi van vijf ronden te spelen. Voor iedere partij kregen de spelers in totaal een half uur waarbij de beschikbare tijd volgens rating over beide spelers werd verdeeld. Zo had Bert van Steenbergen (rating 1756) in de eerste ronde tegen Geert Duiven (rating 1116) slechts 5 minuten voor de hele partij, terwijl Geert 25 minuten tot zijn beschikking had. In een spannende partij lukte het Bert het punt binnen te halen. Jammer was wel dat – mede vermoedelijk door de winterse weersomstandigheden – de deelname niet overdreven groot was. Na 5 rondes bleek Bert van Steenbergen met 4½ punt de beste score te hebben, hij hoefde alleen tegen nieuwkomer Wim Rehorst een remise af te staan. Nummer twee werd Frans de Groot met 4 punten. De derde en vierde plaats werd met 3 uit 5 gedeeld door Wim Rehorst, die als belangstellende op het toernooi afge

In de speelzaal stond op de avond van 1 april een demonstratiebord met daarop de slotstelling van het narrenmat. Zo bont maakte niemand het, maar het was op deze avond toch niet voortdurend topschaak. Jaap van der Hulst begon al meteen in de opening tegen Jon Derks te rommelen. De dreigingen die hij vervolgens tegen Jon's solide spel in het geweer bracht -mat achter de palen, mat op g2- waren kinderlijk makkelijk te doorzien, zodat Jon soepel op een overwinning aan kon koersen. Eddy Ashness speelde een ongelukkige partij tegen Wim Rehorst. Na fors materiaalverlies was het snel voor hem gebeurd. In de Engelse partij van  Roelof Kreulen tegen Marcus Pliester ging het aanvankelijk gelijk op, tot Roelof op de 20ste zet zijn paard naar d5 speelde, terwijl hij hem beter op c3 had kunnen laten staan. Marcus kreeg nu de kans waar hij al langer op had zitten loeren. Roelof had de schade kunnen beperken tot een simpel pionnetje, maar zag tot overmaat van ramp een penning op