Ronde 27: Oeds Dijkstra houdt Bert van Steenbergen in bedwang
In de speelzaal stond op de avond van 1 april een demonstratiebord met daarop de slotstelling van het narrenmat. Zo bont maakte niemand het, maar het was op deze avond toch niet voortdurend topschaak.
Jaap van der Hulst begon al meteen in de opening tegen Jon Derks te rommelen. De dreigingen die hij vervolgens tegen Jon's solide spel in het geweer bracht -mat achter de palen, mat op g2- waren kinderlijk makkelijk te doorzien, zodat Jon soepel op een overwinning aan kon koersen.
Eddy Ashness speelde een ongelukkige partij tegen Wim Rehorst. Na fors materiaalverlies was het snel voor hem gebeurd.
In de Engelse partij van Roelof Kreulen tegen Marcus Pliester ging het aanvankelijk gelijk op, tot Roelof op de 20ste zet zijn paard naar d5 speelde, terwijl hij hem beter op c3 had kunnen laten staan. Marcus kreeg nu de kans waar hij al langer op had zitten loeren. Roelof had de schade kunnen beperken tot een simpel pionnetje, maar zag tot overmaat van ramp een penning op de dame over het hoofd. Na verlies van de dame gaf hij op.
Zoals bekend houdt Auke van Urk zijn tegenstanders graag scherp met onverwachte openingsvarianten. Dit keer werd Frans van Emst op het verkeerde been gezet in het Fromm's gambiet. Auke kreeg een enorme voorsprong in ontwikkeling en toen Frans ook nog een stuk dreigde te verliezen, hield hij het voor gezien.
Gerald Bouw kwam in het niet-aangenomen damegambiet tegen Martinus Scheeringa op een stuk achter, waarna Martinus de partij rustig kon uitspelen. Rein Beekman bleef op een dreiging van de kant van Geert Duiven het juiste antwoord schuldig, wat hem een stuk kostte en later ook nog enkele pionnen. Op een kansloos eindspel liet Rein het niet meer aankomen: hij gaf op.
De beste prestatie kwam op rekening van Oeds Dijkstra, in zijn partij tegen de geduchte Bert van Steenbergen. Bert, die speelde met zwart, bracht zijn toren via a5 in het spel, maar kon zijn ongetwijfeld snode aanvalsplannen vergeten zodra Oeds zwart een dubbelpion op de f-lijn had bezorgd. De toren moest meeverdedigen. Oeds had een pion kunnen winnen maar durfde hem toch niet te pakken. Na afruil ontstond toen een eindspel met ongelijke lopers waarin tot remise werd geconcludeerd. Een mooie opsteker voor Oeds, die doorklimt naar de tiende plaats.