Weer 4½- 3½ nederlaag voor eerste team
Voor de vierde keer dit seizoen liep het eerste team van de schaakclub Steenwijk op het nippertje één of twee matchpunten mis. De laatste ronde in de promotieklasse van de Friese schaakbond is traditioneel een gezamenlijke slotronde. Alle acht teams troffen elkaar in Leeuwarden. Voor de schaakclub Steenwijk stond er niet veel op het spel, de kampioen, Philidor 3 uit Leeuwarden, was al bekend en degradatiegevaar was er niet. Maar een overwinning in de slotronde op Philidor 4 zou Steenwijk een eervolle plaats in de bovenste helft van de ranglijst opgeleverd hebben. Jammer genoeg ontbrak bij de Steenwijkers kopman Dick Stavast en moest ook Wolter Visscher verstek laten gaan. Maar de invallers Yun Che Hu en Ingrid Jansen presteerden uitstekend. Yun Che bracht zijn tegenstander Pieter Hoekstra al in de opening in de problemen. Dat leverde Yun Che een kwaliteit op, die hij echter in het middenspel weer terug moest geven om tenslotte in het eindspel via een scherp berekend kwaliteitsoffer promotie van een pion af te dwingen, waarop zijn tegenstander de strijd staakte. Jan Bijker, niet geheel fit aan de wedstrijd begonnen, had toen al een halfje gescoord tegen Henk van Wilgenburg. In een explosieve stelling waarin nog alles mogelijk was had Jan een remiseaanbod geplaatst dat door zijn tegenstander, die de stelling kennelijk ook niet geheel vertrouwde, werd geaccepteerd. Bert van Steenbergen werd in de opening door tegenstander Peter van der Lee met een dubbelpion opgezadeld. Maar gaandeweg de partij kreeg Bert zijn stukken op de goede velden en met een paardoffer (waarvan hijzelf achteraf betwijfelde of het wel correct was) dwong hij mat af. Het damegambiet tussen Marcus Pliester en Siem van Eyk leverde Marcus iets beter spel op, maar al vrij snel kwam er een eindspel op het bord dat er remiseachtig uitzag en op de 28e zet werd het punt gedeeld. Auke van Urk was gekoppeld aan Zahid Dzaferspahic. Diens speelstijl, razendsnel spel en daarbij alles afruilend om binnen de kortste keren een eindspel te bereiken, was Auke niet onbekend, maar toch wist hij er niet goed raad mee. Het eindspel dat bereikt werd was vast wel remise te houden, maar toen Auke op de klok zag dat hij nog maar 5 minuten bedenktijd had en zijn tegenstander nog bijna een uur raakte hij een beetje in paniek en ging zelf ook snel - en onnauwkeurig – spelen. Pas toen hij de partij in hopeloze stand opgegeven had realiseerde hij zich dat die paniek overbodig was omdat hij nog een kwartier bedenktijd tegoed had. Ingrid Jansen speelde een moeilijke partij tegen Derk Stegeman. Toen die door middel van een pionnenopmars de koningsstelling van Ingrid probeerde op te blazen lukte het Ingrid om de open d-lijn in handen te krijgen en daar alle zware stukken af te ruilen. Het eindspel met ongelijke lopers dat toen overbleef bood geen van beide spelers winstkansen. Stef van Kesteren, puntenkanon van Steenwijk met 5½ uit 6, speelde tegen Dik Kruithof aanvankelijk een solide partij. Maar in een stelling waarin hij alle troeven in handen had ging hij met zijn dame ongemotiveerd op pionnenroof, daarbij de veiligheid van zijn eigen koning verwaarlozend. Zijn tegenstander profiteerde uitstekend en wipte met dame en loper de witte stelling binnen met allerlei onaangename dreigingen. Toen Stef alleen nog de keuze had tussen mat, dameverlies of promotie van een zwarte vrijpion gaf hij teleurgesteld op. Als schrale troost achteraf bleek dat zijn score van 5½ uit 7 hem toch nog topscorer van de promotieklasse maakte. De laatste partij was die tussen Jon Derks van Steenwijk en Erik Kruit. Daarin had Jon met zwart in de opening, een Caro-Kann die door Kruit uitstekend was gespeeld, een geïsoleerde pion opgelopen, die hem de nodige zorgen baarde. Jon moest zijn stelling verder verzwakken om alle dreigingen die zijn tegenstander in de stelling vlocht het hoofd te bieden. Wit kon afwikkelen naar een eindspel waarin hij een sterke loper had tegen een paard dat maar weinig kon beginnen, en dat terwijl wit ook nog een pion meer had. Daar was voor Jon ondanks hardnekkig verzet geen houden aan, dus bleef Steenwijk voor de vierde keer op 3½ punt steken.