Jon Derks verrassende koploper

Na de derde ronde van de strijd om het clubkampioenschap van de schaakclub Steenwijk begint zich een duidelijke kopgroep af te tekenen. Dat Dick Stavast en Auke van Urk tot die kopgroep behoren zal geen verwondering wekken. Zij hebben nu eenmaal de hoogste rating en spelen op grond daarvan al jaren aan het eerste en tweede bord van het eerste team. Maar wat wel verrassend genoemd mag worden is dat zij in de stand voorafgegaan worden door Jon Derks, die alle drie zijn partijen tot nu toe wist te winnen. In de derde ronde versloeg hij Bert van Steenbergen, die in de doorschuifvariant van de Caro-Kann de trots van zijn stelling, de doorgeschoven pion op e5, verspeelde via een kleine combinatie van Jon. Daarna deed Bert nog verwoede pogingen om van niets iets te maken, maar het bleef niets. Dick Stavast , vorig jaar nog clubkampioen met een perfecte score van 6 uit 6, stuit deze keer op zwaardere tegenstand. Nu was het Stef van Kesteren, rampzalig gestart met 0 uit 2, die koste wat kost een derde nul wilde voorkomen en al snel aanstuurde op een eindspel waarin Dick weliswaar een pluspion had, maar waarin zijn winstkansen minimaal waren. Auke van Urk bereikte niet veel tegen de f4-opening van Frans van Emst, integendeel, Frans kreeg een gevaarlijke vrijpion op de a-lijn, maar hij kwam ook enigszins krap in zijn bedenktijd te zitten. En helaas, op de 35e zet, de laatste zet voor de tijdcontrole, pakte hij onnodig een pionnetje en werd pardoes mat gezet. De stand in de strijd om het clubkampioenschap is nu als volgt: 1. Jon Derks 3 uit 3 2. Auke van Urk 2½ uit 3 3. Dick Stavast 2 uit 3 4,5,6 Frans van Emst , Stef van Kesteren en Bert van Steenbergen ½ uit 3. De overige schakers strijden om de titel van Lentekampioen. De nestor van de schaakclub Steenwijk, Henk Mante, gooit daarbij hoge ogen. In de derde ronde rekende hij af met de koploper tot dan toe, Yung Che Hu. Die speelde de opening te nonchalant en raakte op de 12 e zet een loper kwijt. En ondanks heftig verzet bleek dat verlies niet meer te herstellen. De ernstigste bedreiging voor Henk Mante vormt misschien wel nieuwkomer Henk van Dijk, die zijn drie partijen tot dusver won, maar op de ranglijst een lagere startpositie innam dan Henk Mante. Henk van Dijk had te maken met Rody Holtrop, die zijn gewoonte getrouw onvervaard ten aanval trok en daarbij niet op een pionnetje keek. Maar toen de aanval toch niet door bleek te slaan werd zijn pionnenachterstand hem in het eindspel funest. Gerald Bouw hield de stand tegen John Folkers een hele tijd in evenwicht maar een foutje op zet 32 werd hem uiteindelijk fataal. In de hogere regionen van de ranglijst van de lentecompetitie bevinden zich ook nog Marcus Pliester, die in de 3e ronde vrij was, Gerrit Schoenmaker, die afrekende met Roelof Kreulen en Roel Kreulen, die Oeds Dijkstra versloeg. Het langdurigste gevecht tenslotte werd geleverd in de onderste regionen van de lentecompetitie tussen Geert Duiven en Ingrid Jansen, die beiden nog geen punt gescoord hadden. In een vlijmscherpe Siciliaan kwam er tenslotte een eindspel op het bord waarin Ingrid een kwaliteit meer had tegen enige pionnen. Pas tegen twaalven legden de combattanten zich neer bij een puntendeling.