Verrassende uitslagen in de 7e ronde
De onderlinge competitie van de schaakclub Steenwijk is alweer toe aan de 7e ronde.
Nieuweling Rody Holtrop was daarin gekoppeld aan Marcus Pliester, al vele jaren steunpilaar van het eerste team. Weliswaar is Marcus momenteel niet in blakende vorm, maar een aardig potje schaken kan hij nog wel. Verrassend was dan ook dat Rody Holtrop, die wit had , Marcus vanaf de opening geen kans op voordeel bood . De stelling bleef gedurende de hele partij in evenwicht en zo was remise ook het logische resultaat.
Een tweede verrassende remise leverde de partij tussen Wolter Visscher en Roelof Kreulen op. Na een aanvankelijk correct gespeelde opening (een damegambiet) opende Wolter de stelling met een pionopmars in het centrum. Meteen waren de rapen gaar, Roelof kreeg het overwicht en Wolter moest alle zeilen bijzetten om het evenwicht nog enigszins te bewaren.
Hij was dan ook aangenaam verrast door het remiseaanbod dat Roelof deed op de 27e zet .
Twee spelers tevreden, Roelof omdat hij voor het eerst Wolter had kunnen weerstaan en Wolter omdat Roelof het hem nog een hele tijd heel lastig had kunnen maken.
Frans van den Enden speelde goed tegen de Orang-Oetang-opstelling van Henk Mante en Henk had dan ook heel wat bedenktijd nodig om een aanvalsplan te bedenken. Hij had pas succes toen hij de kans kreeg de dame van Frans van hot naar her over het bord te jagen, waarbij die op een gegeven moment verloren ging.
Een heel onlogisch einde kreeg de partij tussen Yung-Che Hu en Jon Derks.
Uit de opening hield Yung-Che een zwak pionnetje over, dat door Jon consequent onder druk gezet werd. Bovendien moest Jon er ook nog voor zorgen dat hij de tegenkansen die Yung-Che zich trachtte te scheppen bleef verijdelen. Alles leek goed te gaan voor Jon, hij won het pionnetje en maakte zich op voor een eindspel dat nog nauwkeurig spel vergde, toen hij in een vlaag van acute schaakblindheid een volle toren weggaf, daarmee in één klap een volle avond denkwerk vergooiend . Schaken kan een wreed spel zijn…..
In de partij tussen de nummer 1 en 2 van de ranglijst , Auke van Urk en Frans van Emst had Frans wit. Dat betekende een Birds opening (1 f4) . Auke zag deze keer af van pogingen om de opening van Frans met scherp spel te weerleggen en had daar succes mee. Frans kwam in een oncomfortabele positie terecht waarin hij weinig anders kon doen dan een loper heen en weer schuiven tussen d2 en e3. Ondertussen probeerde Auke zijn stukken in stelling te brengen voor een beslissende aanval. Dat had nog best moeilijk kunnen worden, maar toen Frans door een pionzetje zijn stelling verzwakte werd hij snel overlopen.
Jan Bijker speelde tegen Bert van Steenbergen een Schotse opening en daarbij bracht Bert al vroeg zijn dame in het spel. Die dame werd door Jan over het bord gejaagd, maar dreigde tenslotte toch een pionnetje in te pikken. Ironisch genoeg was het juist de witte dame die bij de verdediging van die pion klem kwam te zitten en geen vluchtveld meer had, waarop Jan de strijd staakte. In de partij tussen Jaap van der Hulst en Geert Duiven gaf Jaap een pion weg om daardoor een ontwikkelingsvoorsprong te krijgen. Hij kreeg wat druk op de zwarte koningsstelling, maar Geert verdedigde zich goed. Uiteindelijk resteerde er een toreneindspel dat geen van beiden meer winstkansen bood..
De partij tussen Oeds Dijkstra en Martinus Scheeringa kende wisselde kansen. Eerst kwam Martinus een paard voor te staan, maar een fout bij de 22e zet kostte hem en loper, zodat het weer ongeveer gelijk stond. Ongeveer, want Martinus had nog wel een pion meer. Die voorsprong kon hij vasthouden en op den duur zelfs uitbouwen tot een mataanval.