Roel Kreulen verstevigt koppositie

In de 3e ronde van de lentecompetitie was er een hoofdrol weggelegd voor onze beide jeugdspelers Olivier Vernooy en Jelmer de Goede. Olivier verspeelde in de opening tegen Jan Bijker een stuk. Hij had de handdoek in de ring kunnen gooien, maar dat deed hij niet. Onverstoorbaar bleef Olivier zijn zetten spelen, tot het ongelooflijke gebeurde : Jan gaf een complete toren cadeau. De rollen waren nu ineens omgedraaid. Nu moest Jan zo onverstoorbaar mogelijk zijn zetten doen in een volstrekt hopeloze situatie. Dat deed hij op een bewonderenswaardige manier. Zijn hele houding achter het bord drukte uit, dat hij controle had over de situatie, terwijl hij inwendig toch in brand moet hebben gestaan. Jan moest met dame en loper opboksen tegen dame, toren en een paar vrijpionnen van Olivier. Hij wist een matdreiging in de stelling te vlechten, die door Olivier alleen gepareerd kon worden door zijn dame te geven. Daarmee draaiden de rollen nogmaals om en dit keer definitief. Oei, wat was Olivier dicht bij zijn derde opeenvolgende overwinning. Ook Jelmer was heel dichtbij een overwinning in zijn partij met Oeds Dijkstra. Na een uitstekend gespeelde partij had hij de bal eigenlijk voor het intikken, maar hij faalde op het moment suprême. Toch is het de oplettende toeschouwer niet ontgaan dat Jelmer de laatste weken met sprongen vooruit gaat.
Er was in deze ronde nog meer suspense. Wat te denken van het duel tussen Roel en Roelof Kreulen? Hier stond wel wat meer op het spel dan winst of verlies van een partijtje schaak. We hoeven slechts de uitslag van hun laatste onderlinge treffen in herinnering te roepen. Roel was vastbesloten zich niet nog een keer te laten dollen en wist mbv een sterk paard op f5 een mataanval op touw te zetten.
In de partij tussen Martinus Scheeringa en Yun Ché Hu werd het evenwicht pas verbroken toen Martinus te optimistisch een stuk offerde in de hoop op een doorslaande aanval. De aanval bleek niet door te slaan en Yun Ché kon afwikkelen naar een gewonnen eindspel. Jaap van der Hulst en Frans van Emst hadden er deze avond geen behoefte aan om elkaar pijn te doen en deelden het punt.
Roel Kreulen blijft aan kop, Jan Bijker volgt met een kleine achterstand.
 
In de play-offs drie beslissingen. Dick Stavast won van Ingrid Jansen. De partij ging lang gelijk op, maar dat gold niet voor de verbruikte tijd. Dick hield de stelling zo ingewikkeld mogelijk om optimaal profijt te trekken van zijn tijdsvoordeel en die strategie pakte goed uit. Henk van Dijk behield zijn 100% score door Jan de Smidt te verslaan. Jan kwam bepaald niet slecht uit de opening, maar tegenover de witte pionnenopmars op de damevleugel bleef hij de juiste reactie schuldig.
Jon Derks had wit tegen Auke van Urk. Jon zette de partij weinig ambitieus op, maar kwam op de 11e zet met een gewaagd pionoffer op b2. Om de zaak helemaal op scherp te zetten vervolgde hij met een torenoffer, waarvoor hij een kwaliteit plus enige pionnen terugkreeg. Er resulteerde een stelling, waarin Auke een stuk meer had, maar moeite had om zijn stukken in het spel te brengen vanwege een penning op de onderste lijn. Uiteindelijk volgde een afwikkeling naar een eindspel, waarin Auke een kwaliteit meer had, hetgeen voldoende bleek voor de winst.