Verrassing in de schaakplayoffs.
De eerste verrasing in de schaakplayoffs is een feit. Auke van Urk liep zich in een Spaanse partij stuk op de witte stelling van Marcus Pliester, nadat hij tot tweemaal toe een kwaliteit had geofferd. Wellicht zag hij in tijdnood een winstvariant over het hoofd. Toen Marcus een kwaliteit teruggaf en een pion dreigde te winnen, gaf de regerend clubkampioen op. Dick Stavast won wel, van Henk van Dijk, en staat nu alleen aan kop. Henk gaf na snelle dameruil in een Philidor het initiatief uit handen. Dick kreeg druk tegen de witte e- en f-pionnen, en het kostte zijn tegenstander veel bedenktijd alle dreigingen te pareren. Uiteindelijk verloor Henk de belangrijke e-pion, waarna de zwarte pion en loper een aantal cruciale centrumvelden beheersten, hetgeen wit noodlottig werd. Henk is nog zonder punten maar heeft zware tegenstanders gehad . In de komende ronden moet blijken of de lentekampioen van vorig seizoen tegen de anderen kan scoren. Ook Jan Bijker dacht het een Philidor de witte aanval van Henk Wichers op te vangen. Hij blunderde echter in de opening, waarna Henk snel een tweede dame haalde en Jan kon opgeven.
In de strijd om de lentetitel verstevigde Roel Kreulen zijn leidende positie door Frans van Emst te verslaan. Deze wachtte te lang met zijn aanval, waardoor Roel het initiatief kon overnemen en de damevleugel in bezit kon nemen. Toen Frans ook nog pardoes zijn a-pion weggaf moest hij alle stukken ter verdediging naar de damevleugel dirigeren, waarna Roel met een snelle switch de verlaten witte koning dodelijk kon aanvallen. Yun-Che Hu nam de tweede plek over door Jon Derks op remise te houden. Jon zette hem een Caro-Kann voor die hij voortvarend aanpakte door in een mum van tijd een geweldige aanvalsstelling op het bord te zetten. Die had minstens een pion en een kwaliteit moeten opleveren, maar een onverwachte tegenactie van Jon bracht hem zodanig van stuk dat hij zijn voordeel verspeelde. In het eindspel leek wit zelfs nog in gevaar te komen, maar dat was slechts schijn: het was en bleef potdicht remise. Tweevoudig bekerhouder Wolter Visscher verraste Henk Mante met een Boedapester. Na tegengestelde rokades bouwde Wolter met tempowinst aan zijn aanval. Toen Henk in gedrongen stelling een fout maakte en een vol stuk verloor gaf hij op. Een goede schaker weet wanneer hij moet opgeven, is zijn adagium.
Martinus Scheeringa offerde tegen Stef van Kesteren met
zwart een pion in de opening voor aanval. Het leek er
aanvankelijk op dat hij ook een sterke dreiging tegen de
witte koning kreeg, maar diens manschappen waren paraat.
Na een verkeerd torenoffer van zwart ging het snel
bergafwaarts met zijn stelling en won wit eenvoudig.
Gerrit Schoenmaker gaf Dimitri Delsman les in het Siciliaans. Dimitri verspeelde met een paardzet zijn tempovoorsprong, en zwart kon zich probleemloos ontwikkelen. Na afruil in het middenspel hield wit een aantal zwakke pionnen op de damevleugel over, die hij dan ook verloor. Na dameafruil promoveerde Gerrit op b1.
Gesterkt door zijn gelukje van vorige week pakte Oeds Dijkstra de zwarte verdediging van Jaap van der Hulst stevig aan nadat deze ten onrechte veld e5 in bezit genomen had. Oeds won maar liefst vier pionnen, waarbij Jaap steeds achter de feiten aanliep, en zijn koning ook nog onder vuur kwam te liggen. De open g-lijn deed hem uiteindelijk de das om.
Jaap de Koning kon een aanval van Roelof Kreulen op zijn lange rokade alleen verhinderen ten koste van een stuk.
Toen na een schaakje zijn koning en dame in een vork kwamen, was het uit.
Gerald Bouw werd het slachtoffer van de dadendrang van Geert Duiven. Die wenste snel zijn nederlaag van vorige week weg te spoelen, maar liet twee officieren vorken door een zwarte pion. Gerald verzuimde het voordeel vast te houden, hij verloor het stuk weer en vervolgens ook het initiatief, waarna Geert een gewonnen eindspel bereikte.
De eerste verrasing in de schaakplayoffs is een feit. Auke van Urk liep zich in een Spaanse partij stuk op de witte stelling van Marcus Pliester, nadat hij tot tweemaal toe een kwaliteit had geofferd. Wellicht zag hij in tijdnood een winstvariant over het hoofd. Toen Marcus een kwaliteit teruggaf en een pion dreigde te winnen, gaf de regerend clubkampioen op. Dick Stavast won wel, van Henk van Dijk, en staat nu alleen aan kop. Henk gaf na snelle dameruil in een Philidor het initiatief uit handen. Dick kreeg druk tegen de witte e- en f-pionnen, en het kostte zijn tegenstander veel bedenktijd alle dreigingen te pareren. Uiteindelijk verloor Henk de belangrijke e-pion, waarna de zwarte pion en loper een aantal cruciale centrumvelden beheersten, hetgeen wit noodlottig werd. Henk is nog zonder punten maar heeft zware tegenstanders gehad . In de komende ronden moet blijken of de lentekampioen van vorig seizoen tegen de anderen kan scoren. Ook Jan Bijker dacht het een Philidor de witte aanval van Henk Wichers op te vangen. Hij blunderde echter in de opening, waarna Henk snel een tweede dame haalde en Jan kon opgeven.
In de strijd om de lentetitel verstevigde Roel Kreulen zijn leidende positie door Frans van Emst te verslaan. Deze wachtte te lang met zijn aanval, waardoor Roel het initiatief kon overnemen en de damevleugel in bezit kon nemen. Toen Frans ook nog pardoes zijn a-pion weggaf moest hij alle stukken ter verdediging naar de damevleugel dirigeren, waarna Roel met een snelle switch de verlaten witte koning dodelijk kon aanvallen. Yun-Che Hu nam de tweede plek over door Jon Derks op remise te houden. Jon zette hem een Caro-Kann voor die hij voortvarend aanpakte door in een mum van tijd een geweldige aanvalsstelling op het bord te zetten. Die had minstens een pion en een kwaliteit moeten opleveren, maar een onverwachte tegenactie van Jon bracht hem zodanig van stuk dat hij zijn voordeel verspeelde. In het eindspel leek wit zelfs nog in gevaar te komen, maar dat was slechts schijn: het was en bleef potdicht remise. Tweevoudig bekerhouder Wolter Visscher verraste Henk Mante met een Boedapester. Na tegengestelde rokades bouwde Wolter met tempowinst aan zijn aanval. Toen Henk in gedrongen stelling een fout maakte en een vol stuk verloor gaf hij op. Een goede schaker weet wanneer hij moet opgeven, is zijn adagium.
Martinus Scheeringa offerde tegen Stef van Kesteren met
zwart een pion in de opening voor aanval. Het leek er
aanvankelijk op dat hij ook een sterke dreiging tegen de
witte koning kreeg, maar diens manschappen waren paraat.
Na een verkeerd torenoffer van zwart ging het snel
bergafwaarts met zijn stelling en won wit eenvoudig.
Gerrit Schoenmaker gaf Dimitri Delsman les in het Siciliaans. Dimitri verspeelde met een paardzet zijn tempovoorsprong, en zwart kon zich probleemloos ontwikkelen. Na afruil in het middenspel hield wit een aantal zwakke pionnen op de damevleugel over, die hij dan ook verloor. Na dameafruil promoveerde Gerrit op b1.
Gesterkt door zijn gelukje van vorige week pakte Oeds Dijkstra de zwarte verdediging van Jaap van der Hulst stevig aan nadat deze ten onrechte veld e5 in bezit genomen had. Oeds won maar liefst vier pionnen, waarbij Jaap steeds achter de feiten aanliep, en zijn koning ook nog onder vuur kwam te liggen. De open g-lijn deed hem uiteindelijk de das om.
Jaap de Koning kon een aanval van Roelof Kreulen op zijn lange rokade alleen verhinderen ten koste van een stuk.
Toen na een schaakje zijn koning en dame in een vork kwamen, was het uit.
Gerald Bouw werd het slachtoffer van de dadendrang van Geert Duiven. Die wenste snel zijn nederlaag van vorige week weg te spoelen, maar liet twee officieren vorken door een zwarte pion. Gerald verzuimde het voordeel vast te houden, hij verloor het stuk weer en vervolgens ook het initiatief, waarna Geert een gewonnen eindspel bereikte.