Schakers volop in strijd om de titels.

Al na twee van de tien ronden in de playoffs om de clubtitel hebben de beide topfavorieten Dick Stavast en Auke van Urk met elk 2 winstpartijen hun visitekaartje afgegeven. Dick kwam tegen Henk Wichers in een damegambiet met enig voordeel uit de opening door tempowinst. Henk liet echter zien dat hij ook kan verdedigen - als het moet - en wist de dames te ruilen waarna er van wits voordeel weinig meer over was. Toen Henk vervolgens echter onnodig een pion weggaf, bleek ook nog dat het witte paard veel sterker was dan zijn zwarte loper, en was de partij over.

Auke van Urk zag Henk van Dijk met de Philidor antwoorden. Daarbij neemt zwart een gedrukte stelling voor lief. Auke dacht iets te gemakkelijk snel te kunnen oogsten, en gaf zijn tegenstander de kans om de druk te verlichten. Hij bleef echter beter staan en Henk had bovendien ook veel meer bedenktijd nodig gehad om op de been te blijven. Met nog 4 seconden voor 3 zetten op de klok zette Henk pardoes zijn dame in, en kon hij ook direct opgeven.

Jan Bijker en Marcus Pliester speelden Siciliaans, en in het middenspel nam Jan de ruimte en een pion. Marcus herstelde zich echter sterk en wist weer gelijk te komen, waarna de strijders met elk nog een toren op het bord en enkele minuten op de klok tot remise besloten.

In de lentecompetitie verstevigde Roel Kreulen zijn leidende positie door te winnen van Stef van Kesteren. Deze offerde twee pionnen voor aanval en Roel moest secuur verdedigen om mat of groot materieel nadeel te voorkomen. Weliswaar werd zijn koning naar het centrum van het bord gedreven, maar afruil van de zwarte aanvalsstukken hief het gevaar op.Met een loper en 4 pionnen tegen een toren hield Roel de winnende stelling over, en met een plotseling mat werd Stefs aanvalslust definitief afgestraft.

Jon Derks en Wolter Visscher speelden een klassieke d4-opening, waarin Jon regelrecht naar een kansrijke stelling in het middenspel speelde. Door zetverwisseling liet hij echter zijn kansen liggen, en kon Wolter zich redden. In remisestand bood deze puntdeling aan, hetgeen Jon weigerde, met als gevolg – zoals zo vaak – dat hij een fout maakte en in een theoretisch verloren eindspel terecht kwam. Dat de praktijk na 3 uur achter het bord anders is, ondervond Wolter die door concentratieverlies niet de winnende voortzetting vond maar de kwaliteit verspeelde. Met nog een paar minuten op de klok kozen beiden voor het halve ei, waarna ze er nog uitvoerig over twistten wie van hen de lege dop verdiend had.

Oeds Dijkstra en Roelof Kreulen speelden een zinderende partij met veel gemiste kansen. Oeds offerde een paard voor drie pionnen, maar blunderde vervolgens door zijn dame weg te geven in een penning. Weliswaar wist hij nog met een pion door te breken en een toren te winnen, maar inmiddels had Roelof de vijandelijke koning stevig in de klem en de winst voor het grijpen. Tijdnood vertroebelde echter zijn denkvermogen, ook toen hij een remiseaanbod afsloeg om vervolgens het matnet niet tijdig af te vlechten en op tijd te verliezen, zodat Oeds de gelukkige winnaar werd.

Over geluk had ook Frans van Emst niet te klagen in zijn partij tegen Martinus Scheeringa. Om dichtschuiven van de stelling en remise te voorkomen, rukte hij met zwart op over de koningsvleugel, en bood hij zijn loper ten offer aan. Martinus verkoos eerst een zwarte centrumpion op te ruimen, waarna de loper zich terugtrok in de verdediging. Het initiatief kwam vervolgens bij wit die koos voor een mataanval. Toen die kon worden afgeslagen en wit ook nog een verdere pion verloor, was de strijd gestreden. Analyse leerde dat aannemen van het loperoffer Martinus een zeer kansrijke stelling zou hebben opgeleverd.

Yun-Che Hu speelt de laatste tijd behoedzaam, zelfs passief. Tegen Jaap van der Hulst verloor hij daarmee een kwaliteit, maar kreeg hij wel 2 vrijpionnen voor een paard. Jaap dacht de klus even snel te klaren, maar moest zijn kwaliteit weer inleveren en vervolgens met lede ogen aanzien dat een zwarte pion naar het promotieveld liep, waarna hij opgaf.

De jeugdige Dimitri Delsman leert snel en goed. In een Caro-Kann tegen Geert Duiven werd het na de korte rokades druk op de damevleugel. Geert kwam daar ogenschijnlijk sterk te staan, maar liet een inval op a7 toe, waarbij hij zelf het centrum innam. Met een paar sterke paardzetten wist Dimitri een voordelige afruil te bewerkstelligen, waarna hij met een paard voorsprong Geerts centrumpionnen van promotie kon afhouden en won.

Henk Mante toverde weer de bekende aap uit de mouw, en Jaap de Koning was zodanig onder de indruk dat hij een pion en een loper weggaf. Toch duurde het nog tot de 50^e zet voordat Henk opgelucht kon ademhalen.

Gerrit Schoenmaker en Ingrid Jansen speelden eindelijk hun revanche, na eerder malheur met de klok. Gerrit verspeelde al spoedig een loper tegen een pion, maar zwart zag een kans daar snel voordeel mee te bereiken, en gebruikte te veel bedenktijd om een winnend plan te smeden. Het kwam niet tijdig tot afruil van stukken, waarmee Ingrid haar voordeel definitief had kunnen verzilveren. Achteraf gezien had Gerrit dus op slimme wijze materie voor tijd geofferd. Remise was het resultaat.

Oud-voorzitter en jubileumboekschrijver Adri Maranus verraste zijn oud-clubleden met zijn aanwezigheid op deze clubavond en nam het in enkele vluggertjes op tegen oud-lid en wereldfietser-schrijver Frank van Rijn, die tussen zijn andere activiteiten door af en toe zijn oude liefde nog weer opzoekt.