Bekerteam sneuvelt in halve finale
In de bekercompetitie van de Friese schaakbond was het viertal Auke van Urk , Henk van Dijk , Henk Wichers en Jon Derks doorgedrongen tot de halve finale. Er was zelfs een riant uitzicht op een finaleplaats , want in de halve finale trof Steenwijk het op papier zwakkere Emanuel Lasker uit St Jacoba Parochie. Weliswaar had dat team in de kwartfinale het sterke Westergoo uit Bolsward met 3½ - ½ verslagen, maar dat zou wel door onderschatting van de tegenstander gekomen zijn. Die fout zou Steenwijk niet maken, zei teamcaptain Jon Derks in zijn welkomstwoord voor de Friezen. Maar helaas, kort na de opening verspeelde de anders zo solide Henk Wichers een vol stuk. Hij bleef nog lange tijd proberen de stelling recht te trekken en wist nog een aardige aanval te lanceren, maar de tegenstander hield het hoofd koel en incasseerde een vol punt. De achterstand werd rechtgetrokken door Auke van Urk, die al in de opening de koning van zijn tegenstander in het centrum vastpinde en daardoor allerlei dreigingen kon ontwikkelen. Mede door oplopende tijdnood wist die geen sluitende verdediging te vinden, 1 – 1 dus. Aan bord 2 en bord 4 speelden Henk van Dijk en Jon Derks met zwart tegen de twee spelers van Em. Lasker met de hoogste rating. Henk kwam goed uit de opening, maar speelde het middenspel zonder dames vrij zwak. Hij had echter het geluk dat de tegenstander daar onvoldoende van profiteerde. Dat leidde tot een gelijkstaand eindspel, dat door tijdnood van Henk toch verloren ging. Jon Derks had in een klassieke opening een betere pionnenstelling gekregen, waardoor hij perspectieven zag in het eindspel. Maar voor het eindspel hebben de goden nog het middenspel geplaatst en daarin kreeg hij te maken met een behoorlijk dreigende koningsaanval, die de uiterste nauwkeurigheid van hem vergde.
Hij slaagde erin alle gaten dicht te houden, maar inmiddels was duidelijk dat hij aan remise niet genoeg zou hebben. Na een riskante slagenwisseling belandde hij echter in een eeuwige penning, waar hij zonder stukverlies niet uit kon geraken. Zijn laatste kans was toen nog de tegenstander "door de tijd te drukken" , maar ook dat lukte niet, een duidelijke 3 – 1- nederlaag dus.
Het weekend daarvoor was Steenwijk succesvoller . Het achttal dat uitkomt in de promotieklasse van de FSB eindigde als derde door in de slotronde het vierde team van Philidor uit Leeuwarden met 4½ - 3½ de baas te blijven. Winst was er voor Dick Stavast, Auke van Urk en Jon Derks. Marcus Pliester, Jan Bijker en invaller Frans van Emst (Henk Wichers was wegens verplichtingen elders afwezig) brachten een halfje in.
In de lente competitie hadden inmiddels de senioren het moeilijk. Wolter Visscher maakte in de Siciliaanse opening tegen Yun-Che Hu een foutje waardoor deze met zwart het initiatief kon grijpen en het centrum innam met een pion winst. Wolter meende dat hij die materiële achterstand eenvoudig kon goedmaken, maar dat pakte anders uit en na afruil van zijn gevaarlijke loper kon Yun-Che op jacht naar verdere voorsprong. Toen hij die bereikte gaf Wolter op, en boekte Yun-Che zijn eerste overwinning op deze tegenstander.
Henk Mante heeft de laatste tijd minder succes met zijn beproefde b4-opening.
Gerrit Schoenmaker repliceerde met c6 en trok daarna op de damevleugel ten aanval, hetgeen hem een ijzersterk paard op b3 opleverde, gedekt door de randpion op a4. Gerrit had de keuze uit vele aantrekkelijke combinaties, en koos die welke stukwinst opleverde, waarna Henk eieren voor zijn geld koos.
Roelof Kreulen en Martinus Scheeringa openden rustig. Na schijnbare pionwinst, vergiste Martinus zich op de 20e zet waardoor hij een stuk verloor. In tijdnood kon Roelof vervolgens geen matnet voor elkaar krijgen, en nadat hij veilig de 35 zetten had gehaald speelde hij op de 36ste te vlug zijn paard naar e5, daarmee de weg vrijmakend voor mat met de dame op g2. Gerald Bouw en Jaap van der Hulst maakten er een waar spektakel van. Er werd snel afgeruild, waarna zwart tijdelijk een pion voor kwam, maar die moest inleveren om te kunnen promoveren. Direct daarna promoveerde ook wit zijn vrijpion tot dame, waarmee weer een volstrekt gelijke stelling op het bord kwam en tot remise werd besloten. Ook de strijd om de laatste plek is daarmee in alle hevigheid losgebrand, temeer omdat in de partij tussen de medekandidaten Geert Duiven en Jaap de koning wel een beslissing viel. Het zag er even naar uit dat ook daar het punt gedeeld zou worden maar de sterke witte loper en centraal geplaatste witte koning, tegenover het aan de rand van het bord geparkeerde paard en de achtergebleven zwarte koning, maakten het Geert mogelijk te promoveren.
Ingrid Janssen kwam tegen Oeds Dijkstra niet in tijdnood en greep de gelegenheid haar werkelijke niveau ( FIDE-rating ruim 2100) te laten zien. Oeds kwam niet meer uit haar greep, werd gemangeld en gaf op.
Frans van Emst kreeg tegen Stef van Kesteren te maken met een vervelend veropgerukt pionnetje op d4. Het kostte wit de nodige moeite om die voorpost te elimineren, en toen dat gelukt was bracht zijn dame in risicogebied door een centrumpion te veroveren. Dat gaf zwart de gelegenheid zijn loperpaar te ontwikkelen en met zijn actieve toren een mataanval voor te bereiden. Tot koste van veel tijd lukte het Frans mat te ontwijken, en nadat hij lopers, dame en een van de torens wist af te ruilen resteerde een eindspel met nog steeds die ene pion voordeel, waarna ook Stef bereid was remise te accepteren.