Uniek geval van wederzijdse schaakblindheid

Bij afwezigheid van Auke van Urk, kon Dick Stavast van de gelegenheid gebruik maken om de koppositie over te nemen. Daarvoor moest hij wel eerst van Jan Bijker winnen, wat nooit gemakkelijk is. Dick kwam met enig voordeel uit de opening, kon zelfs via een handigheidje een stuk winnen, maar zag deze mogelijkheid één zet te laat, waardoor Jan zijn stuk in veiligheid kon brengen. Uiteindelijk bereikte Dick toch nog een voordelig eindspel van sterk paard tegen slechte loper, dat hij tot winst voerde. Belangrijk voor de strijd om de bovenste zes plaatsen waren de duels tussen Jan Derks/Henk Wichers en Marcus Pliester/Henk van Dijk. Beide partijen eindigden in remise. Jon en Henk maakten er een zware positionele pot van. Wat plaagstootjes over en weer, een aantal schoten voor de boeg, maar deze spelers hebben te veel respect voor elkaar om onverantwoord op winst te spelen. Remise dus. Henk van Dijk ging tot het uiterste in zijn partij tegen Marcus Pliester. Hij had enige druk in de vorm van een penning, maar die druk liet zich moeilijk versterken, omdat Marcus steeds schaakjes kon geven met zijn dame. In vliegende tijdnood gaf Marcus toen een schaakje op een veld dat door een vijandelijk paard bestreken werd. De omstanders deinsden ontzet achteruit. Geeft de ervaren Marcus Pliester, gepokt en gemazeld in menig tijdnoodduel, zomaar in één zet een complete dame weg? Dat was inderdaad het geval, maar Henk begon nu diep na te denken. Langzaam begon het bij de omstanders, maar ook bij Marcus, die zich allang had gerealiseerd wat voor een blunder hij had begaan, te dagen dat Henk de simpele damewinst gewoon overzag. Marcus bleef intussen met een pokerface onverstoorbaar achter het bord zitten. Op zulke momenten moet je je tegenstander niet op gedachten brengen. Na ongeveer een halve minuut, die voor Marcus een eeuwigheid moet hebben geleken, gebeurde het ongelooflijke: Henk weerde het schaakje af met een torenzet! Murw gespeeld besloten de spelers enige zetten later tot remise. Een zeer zeldzaam, maar niettemin prachtig voorbeeld van wederzijdse schaakblindheid.

Twee spelers die vanuit de middenmoot de sprong naar de kopgroep nog steeds kunnen maken, zijn Roel Kreulen en Stef van Kesteren. Beide wonnen hun partij. Roel moest tot het gaatje gaan in zijn partij tegen Gerrit Schoenmaker. Gerrit had twee stukken geofferd tegen toren en pion, maar dat bleek toch onvoldoende compensatie. Roel won er in het verloop van de partij nog wat materiaal bij, maar Gerrit is er de man niet naar om zich gedwee naar de slachtbank te laten leiden en liet Roel behoorlijk zweten voor zijn punt. Stef won met zwart van Oeds Dijkstra. Hij kwam in het middenspel een paar pionnen voor, waar geen enkele compensatie tegenover stond, en kon de partij eenvoudig uitschuiven.

Er waren weinig verrassingen deze speelavond. De meeste uitslagen waren wel in overeenstemming met de stand in de laddercompetitie. Zo moest Henk Mante zijn meerdere erkennen in Frans van Emst. Frans liet zich geen schrik aanjagen door de Orang Oetanopening van zijn tegenstander. Hij veroverde een aantal pionnen, maakte vervolgens een kwaliteit buit, waarna zijn tegenstander het voor gezien hield. Geert Duiven verdedigde zich tegen Gerald Bouw succesvol met de Caro-Kannverdediging, een nieuw wapen in zijn arsenaal. Geert won gedecideerd. Ook de overwinning van Yun Ché Hu op Jaap de Koning mocht volgens de stand op de ranglijst verwacht worden. Een kleine verrassing was de knappe remise die Dimitri Delsman tegen Roelof Kreulen behaalde. Weliswaar was Roelof een pionnetje voorgekomen na de opening, maar met een prachtig paard op e3 kon de stelling van Dimitri wel tegen een stootje. Na een grote afruil besloten de spelers tot remise, van beide kanten in het besef dat een winstpoging nog een enorme krachtsinspanning zou vergen. Wellicht de enige verrassing van de avond was de overwinning van Martinus Scheeringa op Jaap van der Hulst. Verrassend, niet alleen vanwege de onderlinge stand op de ranglijst, maar ook vanwege de stand op het bord na een twintigtal zetten. Jaap stond toen namelijk twee pionnen voor en er was geen vuiltje aan de lucht. Waarschijnlijk heeft Jaap toen zijn concentratie wat laten zakken, waardoor hij niet doortastend genoeg voortzette. Hoe het ook zij, Martinus kwam terug en wist de partij zelfs volledig te doen kantelen. Met zijn overwinning stijgt Martinus een aantal plaatsen op de ranglijst.