De voorlaatste ronde !
In de voorlaatste ronde van de wintercompetitie was er weinig te merken van het feit dat de kaarten voor de play-off en de lentecompetitie al geschud zijn.
Iedereen ging er, nadat het eerste team in het zonnetje gezet was vanwege het behaalde kampioenschap, weer hard tegenaan.
Zo had Dick Stavast voor Frans van Emst, die zich met zwart altijd van de Franse opening bedient, een gambietvariantje in petto waar Frans niet adequaat op reageerde. De slappe zet die hij speelde bracht hem al snel in een hopeloze positie. Wim Rehorst kreeg van Marcus Pliester op de 12e zet een pionnetje aangeboden, dat Marcus even later met rente (in de vorm van kwaliteitswinst) terug kreeg. Bovendien werd daardoor de stelling van Wim opengebroken. Hij probeerde met enige dreigingen tegen de zwarte koningsstelling nog wat tegenspel te krijgen, maar Marcus liet zich niet verrassen en even later gaf Wim op.
Martinus Scheeringa zette met zwart tegen Wolter Visscher de partij bijzonder scherp op.
Door nauwkeurig spel wist Wolter alle gaten te stoppen en het initiatie te veroveren. Een onnodige verzwakking van zijn koningsstelling kostte Martinus materiaal, waarna Wolter goed afwikkelde naar winst.
Frans van den Enden zette de partij tegen Oeds Dijkstra op een ongebruikelijke manier op.
Dat kostte hem in de openingsfase een pion en hoewel hij daarna goed verder ging kon hij op den duur niet verhinderen dat Oeds met zijn torens de zwarte stelling binnendrong en op die manier Frans tot capitulatie dwong.
Yun-Che Hu kwam met zwart in een Siciliaanse partij tegen Bert van Steenbergen een pion achter, maar wist die weer snel terug te winnen. Hij kwam zelfs zeer goed te staan, maar een ondoordachte dameruil verzwakte zijn ijzersterke pionnenstelling. In het resterende toreneindspel wist Bert wel raad met die zwakke zwarte pionnen.
Gerald Bouw behandelde de opening prima tegen Ingrid Jansen, maar gaf remise uit handen toen hij in het middenspel enige pionnen verspeelde. Ook zijn paard kwam slecht te staan en daardoor kon Ingrid een pion tot dame laten promoveren en dat was teveel voor Gerald.
Auke van Urk en Jon Derks ontmoeten elkaar binnenkort weer in de play-offs om het clubkampioenschap en misschien was dat de reden dat Jon zich van de voor hem ongebruikelijke Caro-Kann-opening bediende. Spijt kreeg hij daar niet van, want hij was degene die het initiatief had. Voldoende voor winst was dat echter niet. Ook het duel tussen Henk Mante en Roelof Kreulen eindigde in remise, doordat Roelof alle aanvalsacties van Henk deskundig pareerde.
Iedereen ging er, nadat het eerste team in het zonnetje gezet was vanwege het behaalde kampioenschap, weer hard tegenaan.
Zo had Dick Stavast voor Frans van Emst, die zich met zwart altijd van de Franse opening bedient, een gambietvariantje in petto waar Frans niet adequaat op reageerde. De slappe zet die hij speelde bracht hem al snel in een hopeloze positie. Wim Rehorst kreeg van Marcus Pliester op de 12e zet een pionnetje aangeboden, dat Marcus even later met rente (in de vorm van kwaliteitswinst) terug kreeg. Bovendien werd daardoor de stelling van Wim opengebroken. Hij probeerde met enige dreigingen tegen de zwarte koningsstelling nog wat tegenspel te krijgen, maar Marcus liet zich niet verrassen en even later gaf Wim op.
Martinus Scheeringa zette met zwart tegen Wolter Visscher de partij bijzonder scherp op.
Door nauwkeurig spel wist Wolter alle gaten te stoppen en het initiatie te veroveren. Een onnodige verzwakking van zijn koningsstelling kostte Martinus materiaal, waarna Wolter goed afwikkelde naar winst.
Frans van den Enden zette de partij tegen Oeds Dijkstra op een ongebruikelijke manier op.
Dat kostte hem in de openingsfase een pion en hoewel hij daarna goed verder ging kon hij op den duur niet verhinderen dat Oeds met zijn torens de zwarte stelling binnendrong en op die manier Frans tot capitulatie dwong.
Yun-Che Hu kwam met zwart in een Siciliaanse partij tegen Bert van Steenbergen een pion achter, maar wist die weer snel terug te winnen. Hij kwam zelfs zeer goed te staan, maar een ondoordachte dameruil verzwakte zijn ijzersterke pionnenstelling. In het resterende toreneindspel wist Bert wel raad met die zwakke zwarte pionnen.
Gerald Bouw behandelde de opening prima tegen Ingrid Jansen, maar gaf remise uit handen toen hij in het middenspel enige pionnen verspeelde. Ook zijn paard kwam slecht te staan en daardoor kon Ingrid een pion tot dame laten promoveren en dat was teveel voor Gerald.
Auke van Urk en Jon Derks ontmoeten elkaar binnenkort weer in de play-offs om het clubkampioenschap en misschien was dat de reden dat Jon zich van de voor hem ongebruikelijke Caro-Kann-opening bediende. Spijt kreeg hij daar niet van, want hij was degene die het initiatief had. Voldoende voor winst was dat echter niet. Ook het duel tussen Henk Mante en Roelof Kreulen eindigde in remise, doordat Roelof alle aanvalsacties van Henk deskundig pareerde.