Marcus Pliester, de schaakkampioen van het seizoen 2007-2008, is er niet in geslaagd de huidige koploper Bert van Steenbergen beentje te lichten. Bert ontweek met b3 als tweede zet de Franse verdediging die Marcus voornemens was , een al eerder met succes door hem beproefd systeem. Zwart raakte in de problemen met een hangende, moeilijk te verdedigen pion op e6, de kroonzet van het Frans. Wit kon met al zijn stukken actief opgesteld voortdurend druk op de zwarte stelling houden, terwijl Marcus kampte met enkele inactieve stukken. Toen het vele noodzakelijk denkwerk hem ook nog in tijdnood bracht, kon Bert oogsten met een fraai mat, dankzij het feit dat Marcus een effectieve schaakzet over het hoofd zag.
Zie het diagram, met daarop de stelling 3 zetten voor het einde, met wit aan zet. Na het slaan van het zwarte paard op f7 had zwart schaak moeten geven met de loper, zodat hij met de dame kon terugnemen. In tijdnood nam zwart met de koning en toen was het na schaak met het paard op h6 en de witte dame naar g8 mat.
Martinus Scheeringa blijft in de directe achtervolging door snelle winst op Peter von Lützow die in een opnening waarin beide spelers snel afweken van de theorie op de achtste zet een volle loper verspeelde. In een alles-of-niets poging het initiatief te krijgen offerde Peter nog een paard op h7 maar Martinus liet zich niet verrassen en zijn tegenstander gaf vervolgens in hopeloze stelling op.
Henk Mante liet zich verrassen door Steven Rijkee. Ook in het schaakspel moet men op de kleintjes letten, en toen Henk meende ten onrechte met een simpel f6 de witte aanval te keren, stortte zijn stelling in.
Josse Gerner behaalde zijn eerste punten tegen Yun-Che Hu. In het Spaans kwam zwart snel in de aanval maar op de 16e zet zag hij mat over het hoofd, waarna hij remise aanbood, welk aanbod Josse graag accepteerde.
Ook de ontmoeting Roelof Kreulen met wit tegen Waheeb Qatina eindigde in remise, nadat op de c4-opening snel de lichte stukken werden geruild. Zwart had in de ontstane Nimzowitch-stelling weliswaar het initiatief, maar hij zag geen winstkansen en bood remise aan.
Hetzelfde resultaat in de ontmoeting tussen Ingrid Jansen en Frans van Emst in een afruilvariant van het Frans, waarin wit aanvankelijk het initiatief aan zwart moest laten, maar na afruil van torens en dames op de e-lijn een volstrekt gelijkwaardige stelling overbleef.
Winst was er wel voor Geert Duiven in de gesloten Siciliaan tegen Gerald Bouw. Gerald opende de aanval, waarop Geert zijn zwarte h-pion liet oprukken. Toen Gerald die en-passant sloeg met de g-pion opende hij zijn stelling en kon zwart een fatale aanval op de witte koning lanceren.
Wim Rehorst speelde tegen Jon Derks een extreem lange partij die pas in het verre paardeneindspel in het voordeel van zwart werd beslist, toen Jon een tweede pion won. Wim wist de aanval die Jon kon opzetten doordat wit zich in de opening te traag ontwikkelde met enig kunst-en-vliegwerk te pareren, en na zijn rokade leek hij veilig. Een slordigheid in het middenspel kostte hem een pion, waarna Jon met nauwkeurig spel zijn vrije centrumpion liet oprukken, hetgeen uiteindelijk, met nog enkele minuten op de klok voor Wim, leidde tot diens tweede pionverlies en opgave.
Marcus Pliester, de schaakkampioen van het seizoen 2007-2008, is er niet in geslaagd de huidige koploper Bert van Steenbergen beentje te lichten. Bert ontweek met b3 als tweede zet de Franse verdediging die Marcus voornemens was , een al eerder met succes door hem beproefd systeem. Zwart raakte in de problemen met een hangende, moeilijk te verdedigen pion op e6, de kroonzet van het Frans. Wit kon met al zijn stukken actief opgesteld voortdurend druk op de zwarte stelling houden, terwijl Marcus kampte met enkele inactieve stukken. Toen het vele noodzakelijk denkwerk hem ook nog in tijdnood bracht, kon Bert oogsten met een fraai mat, dankzij het feit dat Marcus een effectieve schaakzet over het hoofd zag.
Zie het diagram, met daarop de stelling 3 zetten voor het einde, met wit aan zet. Na het slaan van het zwarte paard op f7 had zwart schaak moeten geven met de loper, zodat hij met de dame kon terugnemen. In tijdnood nam zwart met de koning en toen was het na schaak met het paard op h6 en de witte dame naar g8 mat.
Martinus Scheeringa blijft in de directe achtervolging door snelle winst op Peter von Lützow die in een opnening waarin beide spelers snel afweken van de theorie op de achtste zet een volle loper verspeelde. In een alles-of-niets poging het initiatief te krijgen offerde Peter nog een paard op h7 maar Martinus liet zich niet verrassen en zijn tegenstander gaf vervolgens in hopeloze stelling op.
Henk Mante liet zich verrassen door Steven Rijkee. Ook in het schaakspel moet men op de kleintjes letten, en toen Henk meende ten onrechte met een simpel f6 de witte aanval te keren, stortte zijn stelling in.
Josse Gerner behaalde zijn eerste punten tegen Yun-Che Hu. In het Spaans kwam zwart snel in de aanval maar op de 16e zet zag hij mat over het hoofd, waarna hij remise aanbood, welk aanbod Josse graag accepteerde.
Ook de ontmoeting Roelof Kreulen met wit tegen Waheeb Qatina eindigde in remise, nadat op de c4-opening snel de lichte stukken werden geruild. Zwart had in de ontstane Nimzowitch-stelling weliswaar het initiatief, maar hij zag geen winstkansen en bood remise aan.
Hetzelfde resultaat in de ontmoeting tussen Ingrid Jansen en Frans van Emst in een afruilvariant van het Frans, waarin wit aanvankelijk het initiatief aan zwart moest laten, maar na afruil van torens en dames op de e-lijn een volstrekt gelijkwaardige stelling overbleef.
Winst was er wel voor Geert Duiven in de gesloten Siciliaan tegen Gerald Bouw. Gerald opende de aanval, waarop Geert zijn zwarte h-pion liet oprukken. Toen Gerald die en-passant sloeg met de g-pion opende hij zijn stelling en kon zwart een fatale aanval op de witte koning lanceren.
Wim Rehorst speelde tegen Jon Derks een extreem lange partij die pas in het verre paardeneindspel in het voordeel van zwart werd beslist, toen Jon een tweede pion won. Wim wist de aanval die Jon kon opzetten doordat wit zich in de opening te traag ontwikkelde met enig kunst-en-vliegwerk te pareren, en na zijn rokade leek hij veilig. Een slordigheid in het middenspel kostte hem een pion, waarna Jon met nauwkeurig spel zijn vrije centrumpion liet oprukken, hetgeen uiteindelijk, met nog enkele minuten op de klok voor Wim, leidde tot diens tweede pionverlies en opgave.