Scheeringa en van Steenbergen de topontmoeting
Martinus Scheeringa met wit en Bert van Steenbergen met zwart speelden in de vierde ronde van de onderlinge schaakcompetitie Steenwijk de topontmoeting. Het werd een Grünfeld-Indisch waarin zwart langzaam het initiatief naar zich toetrok, en in het middenspel met een aftrekschaak een stuk veroverde. Wit had echter z’n beide lopers aanzienlijk beter gepositioneerd dan zwart en lanceerde nog een matdreiging die dankzij het extra paard nog net door Bert gepareerd kon worden. Daarna was het uit, zeker toen wit ook nog één van z’n sterke lopers verloor. Bert neemt de eerste positie over, maar Martinus blijft fier tweede, mede doordat Waheeb Qatina en Marcus Pliester tot remise kwamen in een “geweigerde” Ben-Oni waarna na afruil van pionnen en paarden, wit wel spel had via de b-lijn, maar zwart het centrum domineerde. Aangezien beide spelers vanwege hun programma voor woensdag niet het voornemen hadden een lange, avondvullende partij te spelen besloten ze tot remise. Ook remise werd de ontmoeting Henk Mante tegen Frans van Emst waarin na de favoriete openingszet van Henk, b4 ( de Oran-Oetang), een dichte stelling op het bord kwam, waarin de d-lijn tijdig door zwart geblokkeerd werd.
Meer spektakel gaf de ontmoeting tussen Peter von Lützow en Roelof Kreulen. Wit offerde een pion voor aanval, en bezorgde zwart – na tegengestelde rokades - ook een lastige penning waardoor hij de geofferde pion met nog een extra exemplaar erbij terugwon. Een witte mataanval via een kwaliteitsoffer mislukte, en ook een tweede poging werd door zwart met stukwinst afgeslagen. Toen zwart daarop tevreden terugzag, en wit zich realiseerde dat de open c-lijn wel eens zijn ondergang kon gaan worden, kreeg ook deze partij een puntdeling als uitslag.
Yun-Che Hu en John Folkers bereikten al snel het eindspel, waarin zwart een pion meer maar wit de aanval had. Nadat zwart een mataanval had afgeslagen en het initiatief overnam, maakte Yun-Che een kapitale fout door een aftrekschaak met torenverlies toe te staan. Daarna was het verloren voor wit. John behoudt een volle 100% score uit 2 wedstrijden.
De ontmoeting tussen de twee jongelingen uit Onna eindigde in winst voor Geert Duiven, doordat Josse Gerner zijn koningstelling opengooide in achtervolging met zijn pionnen op een vijandelijke loper. In de gatenkaas wist Geert zijn stukken zo te manoevreren dat zwart mat raakte.
Auke van Urk ontrafelde de Aljechin-verdediging van Wim Rehorst met een gambiet, waarop zwart aanvankelijk te passief reageerde, waardoor Auke een schitterende aanvals-stelling kreeg, waarin Wim uiteindelijk moest kiezen tussen dameverlies of ondekbaar mat. Hij koos voor overgave.
De partij tussen Jon Derks en Wolter Visscher tenslotte bracht Jon groot voordeel omdat zwart zich te passief ontwikkelde en wit met een trucje een bijna onaantastbaar paard diep in de zwarte stelling op g-7 kon posteren. De zwarte stukken hadden nauwelijks bewegingsruimte, en nadat Wolters tegendreiging met dame en loper door Jon was geneutraliseerd, verkoos deze een eindspel waarin hij zwart risicoloos kon uitmergelen boven een waarschijnlijk ook winnende aanval. Weliswaar niet zo spectaculair maar net zo effectief. Wolter blijft door deze nederlaag vooralsnog in de voor hem ongebruikelijke onderste regionen van de ranglijst bivakkeren.