Groot verlies voor 2e en winst voor 3e schaakteam.
Is WES niet een maatje te groot voor ons, vroeg eerstebordspeler Wolter zich voor de wedstrijd af. In vroeger jaren was WES een vaste tegenstander van het eerste team in de FSB-competitie, maar waar Steenwijk-1 zich handhaafde in de bovenste klassen, raakte Wolvega achterop. Vorig jaar degradeerde WES uit de 1e-klasse-FSB en dit jaar gaat de club er met de teruggekeerde kopman Fokke Jonkman alles aan doen om daarin weer terug te keren. En ja, WES is inderdaad een maatje te groot voor Steenwijk-2. Roel Kreulen was betrokken bij de eerste partij die uit raakte, en wel met een mooie winst nadat de vijandelijke koningsstelling uiteengeslagen was. Daarna volgden maar liefst 5 verliespartijen voor Steenwijk, en zaten alleen Ingrid en Frans nog achter de borden. Het toeziend oog van Jan Bijker, van Stef en later ook nog van Geert en Roelof die nog even aanwipten op de terugreis uit Beetsterzwaag waar ze met Oeds en Dimitri met 3-1 van Gorredijk wonnen, mocht niet baten. Yun-Che, Gerrit, John, Wolter en Martinus: allemaal gingen ze langzaam maar zeker voor de bijl. Ingrid had bij een 2-1 tussenstand voor WES nog manmoedig een remiseaanbod afgeslagen omdat er wellicht nog een gelijkspelletje in zat, maar tenslotte werd ze in tijdnood toch nog verrast door een binnenvallende loper, kwaliteitsverlies en een eigen blunder. Frans ruilde nadat hij eindelijk evenwicht hervonden had in de partij volstrekt ten onrechte zijn voorin geposteerde paard af en pleegde daarmee eigenlijk zelfmoord. Stukverlies of in elk geval ineenstorting van zijn pionnenstructuur zou volgen, maar Remco Heite wilde de partij ook nog mooi beeindigen, waardoor hij een aantal hem geboden praktische voordeeloplossingen overzag. Daardoor bleef het uiteindelijk bij de winst van een enkele pion en dat was in tijdnood onvoldoende om door te spelen. Tenslotte dus nog een halfje voor Steenwijk erbij, maar ook 6,5 tegen 1,5 is een flink pak slaag. Schrale troost was slechts dat het 3e team wel gewonnen had.