Gerald Bouw op oorlogspad

 

De avond begon enigszins in mineur nadat bekend was geworden dat de geplande wedstrijd van het eerste team tegen Emmeloord niet door kon gaan. Onze tegenstanders waren massaal ten prooi gevallen aan een lokaal actief griepje, dat zeer snel om zich heen had gegrepen. De wedstrijd was uitgesteld en daarom deden de spelers van het eerste team gewoon mee aan de onderlinge competitie. Niet dat dat iedereen even gemakkelijk afging. Een aantal spelers leek duidelijk moeite te hebben zich op een partij in de onderlinge competitie te concentreren. De partij tussen Henk van Dijk en Henk Wichers bijvoorbeeld kwam niet lekker op gang. Evenmin als die tussen Jon Derks en Dick Stavast. Snelle remises waren het resultaat. Jan Bijker en Frans van Emst probeerden het nog wel even, maar ook daar weinig inspiratie en een vlotte remise. Van al die vredelievendheid had Auke van Urk intussen geen enkele last. Direkt vanuit de opening legde hij tegenstander Marcus Pliester over de knie en maakte zich op voor een grondige tuchtiging. Marcus voelde evenwel niets voor een pak rammel en spartelde hevig tegen. Hij wist zich enigszins aan de greep van Auke te ontworstelen toen deze in het middenspel twee zetten in de verkeerde volgorde speelde. Maar Auke bleef hoe dan ook beter staan. In de tijdnoodfase volgde een afwikkeling waarbij Auke een aantal pionnen voor bleef, waaronder eentje op de zevende rij, vlak voor het promotieveld. Marcus zag in dat verdere tegenstand zinloos was en gaf op. Ook Gerald Bouw had er zin in deze avond. Hij legde zijn tegenstander Oeds Dijkstra het vuur na aan de schenen. Oeds moest werkelijk alles uit de kast halen om op de been te blijven. Jammer dat Gerald de partij uiteindelijk nog vergooide toen hij zijn dame te ver van het strijdtoneel liet afdwalen. Een remise was meer dan verdiend geweest. Maar de vraag is : gaan we deze strijdvaardige Gerald in de toekomst vaker zien?

Jaap van der Hulst behield een stevige positie in de middenmoot via een overwinning op Jaap de Koning. Er kwam een opening op het bord, een gesloten siciliaan, waarbij  beide spelers zich op onbekend terrein begaven. De stelling van Jaap de Koning was beter ontwikkeld, maar hij wist niet zo goed wat hij ermee moest doen. Het verlies van een pion betekende voor hem het begin van het einde. De zwarte stukken drongen vanaf dat moment zijn stelling binnen met op den duur rampzalige gevolgen. Gerrit Schoenmaker moest het opnemen tegen Yun Ché Hu. Op de club weten we inmiddels wat dat betekent : knikkende knieën voor aanvang van de partij, droge mond, klamme handen en een vaag voorgevoel van naderend onheil. Yun Ché speelt in een adembenemend tempo. Gerrit moest het tegen dit natuurtalent opnemen en hij kwam inderdaad wat minder uit de opening. Zijn pionnenstelling was  minder en zijn loper had wat minder mogelijkheden dan het paard van Yun Ché. Maar Gerrit hield dapper vol, ruilde alles af en bereikte een toreneindspel met een pion minder dat voor Yun Ché niet te winnen bleek. Weliswaar was de pluspion van Yun Ché tot de zesde rij opgerukt maar omdat het om een randpion ging, had zijn koning te weinig ruimte om te manoeuvreren. Gerrit wist met zijn eigen koning de koning van Yun Ché aan de rand van het bord gevangen te houden. Dimitri Delsman moest na zijn mooie overwinning van vorige week deze keer een stapje terug doen. In een rustige partij wist Martinus Scheeringa zijn stukken net iets handiger naar de juiste velden te dirigeren dan Dimitri. Toen Dimitri de bewaking van het cruciale veld h2 uit het oog verloor, was het mat. Henk Mante herstelde zich van de onfortuinlijke nederlaag van vorige week. In een boeiende partij, waarin veel moest worden gerekend, versloeg hij Roelof Kreulen. Boeiend ook en tevens ondoorgrondelijk was het duel tussen Roel Kreulen jr. en Stef van Kesteren. Stef heeft met zwart een origineel openingsrepertoire. Hij houdt zijn tegenstander een worst voor om hem op onbekend terrein te lokken. Op het moment dat de tegenstander door heeft dat de sappige worst een nepworst is en het onbekende terrein een moeras, is het te laat natuurlijk. De val is dan al dichtgeslagen. Dit is het ideale scenario van deze strategie. We mogen echter niet vergeten dat het schaken een spel  van wederzijds beentje lichten is. In de partij ging het lange tijd gelijk op, totdat een knullige damezet van Roel zijn stelling ruïneerde. En passant liet Stef met deze overwinning weten dat hij nog steeds meedoet aan de strijd om een plaats bij de play-offs. Op dit moment lijken alleen Auke van Urk en Dick Stavast zeker van plaatsing. Een achttal spelers is nog in de race voor de overige vier plaatsen. Op dit moment zouden dat Henk Wichers, Jan Bijker, Henk van Dijk en Jon Derks zijn, maar de ranglijst verandert iedere week. Er kan nog van alles gebeuren.