schaken

Voor de tweede ronde van de FSB-competitie trok het tweede schaakteam van Steenwijk naar Workum om daar tegen ODI te strijden. Aangezien in de eerste ronde in de sterkst mogelijke opstelling niet van het zwakkere     was gewonnen, waren de verwachtingen niet hoog gespannen. Door een zeer snelle overwinning echter van Jan Bijker aan bord in - zijn tegenstander dacht bij dameruil een stuk te winnen doch bleek tot zijn ontsteltenis de dame te verliezen -  en op enkele andere borden  goede stellingen, kregen de Steenwijkers er weer vertrouwen in.

'Martinus Scheeringa maakte zijn aanval - waarin hij de vijandelijke koning naar het midden van het bord joeg en ook nog een volle toren won - bekwaam af en Yun-Che Hu toverde uit een massale aanval met een fouttief paardoffer toch nog een prachtig mat te voorschijn. Zo was het al vroeg op de avond 3-0 voor de bezoekers, en mochten die zelfs aan winst gaan denken, ook al stond Rody Holtslag inmiddels een stuk achter en had Roelof Kreulen het zwaar te verduren aan bord 8. Frans van Emst had inmiddels remise aangeboden, evenals Oeds Kreulen, maar hun tegenstanders mochten dat gezien de achterstand niet aannemen. Frans dwong na het doorspelen toch remise af omdat de stelling met lopers van ongelijke kleurvelden geen enkel perspectief bood voor zijn rivaal, en Rody bezweek vanwege het materiaaltekort onder de druk van zijn tegenstandster. Toen Oeds' loper op de e-lijn in de val kwam te zitten ging die verloren, en de partij ook en na het al ingecalculeerde verlies van Roelof was de stand plotsklaps gelijk, te weten 3,5 tegen 3,5 zodat het lot in handen lag van teamcaptain Ingrid Jansen. Na onorthodoxe aanpak van een Caro-Cann-verdediging kreeg zij aanval over de e-lijn, doch hield ze na afruil onvoldoende materiaal over. Even was de vrees dat de pion achterstand en de tijd haar de das zouden omdoen, maar bekwaam hield zij stand en haar tegenstander was zoveel heer dat hij het niet op de klok liet aankomen, zodat de wedstrijd uiteindelijk in 4-4 eindigde.

In de onderlinge competitie  8 partijen: Dick Stavast won van Frans van Emst in de Winauervariant van het Frans waarin wit weliswaar een minderen pionnenstructuur krijgt maar zwart niet te snel kort mag rokeren. Dat deed Frans wel met als gevolg dat hij een massale aanval over de koningsvleugel te verwerken kreeg. Zijn stukken hadden te weinig ruimte en moesten zich deels afzijdig houden. Dat kon dus niet goed gaan. Henk Mante veegde Oeds Dijkstra van het bord toen deze b4 met b5 beantwoordde doch vervolgens een toren verloor. Vechten tegen de bierkaai werd het. Bert van Steenbergen liet zich met zwart in een onregelmatig koningsgambiet niet verrassen door Rody Holtrop. Beide spelers kwamen niet aan rokeren toe maar de zwarte tegenaanval was snel en dodelijk. Martinus Scheeringa en Geert Duiven speelden een aanvankelijk rustige Koningsindische partij.Toen Geert op de 30e zet vergat dat zijn koning in de penning stond kostte hem dat zijn aanvalspion. Toen hij later ook nog de kwaliteit moest geven was het gedaan, omdat Geert onvoldoende materiaal overhield om het wit nog moeilijk te maken. Wolter Visscher en Jan Bijker speelden Italiaans. Jan verloor in de opening direct al een pion en kwam moeilijk te staan, terwijl Wolter alle gaten tijdig dichtte. Na een sterke combinatie met dame en paard, veroverde Jan de pion terug, maar vanwege zijn tijdnood moest hij daarna kiezen voor remise door herhaling van zetten. Roelof Kreulen en Gerrit Schoenmaker speelden het Engels Vierpaardenspel. Roelof opende sterk en won 2 pionnen, maar moest later een kwaliteit geven om dameverlies te voorkomen. In het eindspel hield Gerrit een gezonde vrijpion over en dankzij

" oppositie" van zijn koning was dat voldoende voor winst.  Marcus Pliester en Jon Derks speelden Slavisch en konden zich vanuit de opening goed ontwikkelen. Na afruil van de zwarte stukken bleef Marcus zitten met een hangende pion op d4, die dan ook door Jon op de korrel werd genomen. Doordat Marcus zijn stukken moest inzetten voor de verdediging van die pion, kon Jon terreinwinst boeken, en toen uiteindelijk de pion viel in hoge tijdnood voor Marcus was de partij voor Jon. Ook in de onderlinge competitie maakte Ingrid Jansen het laat, hetgeen een compliment is voor haar tegenstander Wim Rehorst.  Op de 9e zet gaf hij een pion weg en in het middenspel nog één, maar dankzij de lopers van ongelijke kleurvelden kon hij nog zeer lang standhouden, totdat Ingrids koning kans zag de zwarte stelling binnen te dringen.