A N A D O L U door Fatima Morgana.
Toen ik nog in Amsterdam woonde was er in A,dam Oost op een hoek van een straat een armoedige lege ruimte met neonverlichting, bungelend aan “draadjes, verstoken van welk meubilair dan ook, waar Moslim mannen bezig waren met ogenschijnlijk NIETS.
Ik kwam er vaak met de tram langs.
Aan de buitenkant stonden de letters: ANADOLU.
Volgens een “muzelheer of-vrouw” ( ik ben het vergeten, want Hermes, de God van de Communicatie, en Boodschapper der Goden is Androgyn ) betekende dit zoiets als: “Bij ons in het kleine Dorpje”
ANADOLU: Anatoliën is een gedeelte van Turkije. Heeft waarschijnlijk met elkaar te maken.
In Griekenland zie je dit verschijnsel ook onder de naam: Kafeneion.
In het voormalige Yugoslavië: Kafana.
Het verschijnsel “Kafana”wordt daar ook in de volksmuziek bezongen.
Koffie, thee en de lokale spiritualiën.
In Japan wordt het spelelement erin betrokken, want daar spelen de mannen een spel,(ik ben de naam vergeten) net zo lang tot ze er bijna bij neervallen. Soms wel l2 uur achtereen of nog langer, en als gevolg hiervan is het element: eenvoudige maaltijdsoep hier nog aan toegevoegd. Dag en nacht open.
Ook weer alles uiterst eenvoudig .
Een moederlijke vrouw achter de simpele counter, die er voor zorgt dat het lichaam op pijl gehouden wordt in deze “spelmarathon.” Met simpel eten en drinken.
Het is een fenomeen dat behoort bij culturen waar het leven van mannen en vrouwen in de buitenwereld zich nogal gescheiden afspeelt.
Toch hebben wij hier eigenlijk ook zoiets.
De metafoor in het liedje van Vader Abraham: Het kleine Café aan de Haven.
De tekst zegt: De Wereldproblemen die zijn tussen twee
Glazen bier opgelost voor Altijd.
Op de rand van een bierviltje
Staat daar je rekening
Of je staat in het Krijt.
Het enige wat je aan eten kunt krijgen
Dat is daar een hardgekookt ei.
De mensen zijn daar gelukkig gewoon.
Ja, de mensen zijn daar nog blij.
Refrein…etc.
En in het DORPSHUIS in Onna hebben wij eigenlijk OOK zo,n ANADOLU of Klein
Café in het Niets. En WAAR blijven wij zonder onze koffiezetters?
Ook wij noteren op onze rekening wat wij gedronken hebben, en dat hard gekookte ei hebben wij nog niet eens bereikt. Aan dat gegeven wordt “driftig” gewerkt.
En …de Wereldproblemen komen er eigenlijk niet eens van de grond. Die worden al in de kiem gesmoord, doordat het Schaakspel zijn eigen “Schaakwereld”-problemen kent. Nog vóór de eerste kop koffie zit men daar al middenin.
En , NATUURLIJK zijn we blij, omdat we niet overgeleverd zijn aan machten die we niet kunnen besturen, maar we ZELF krachten in beweging zetten.
KORTOM: Hoe dit verschijnsel in welke vorm dan ook verschijnt in verschillende culturen,
Één ding is duidelijk: Het gaat niet om de UITERLIJKE VORMGEVING, maar om een soort van INTRINSIEKE WAARDE . Waarschijnlijk om een Universele manlijke behoefte om VORM te transformeren tot KRACHT.
Debatteren, communiceren, filosofie, strategie e.d. komen kennelijk tot bloei in een omgeving die niet in eerste instantie het verschijnsel VORM ten dienste staat.
Het schaakspel hoort daar ook in thuis. En met ons nieuwe concept: SCHAAKCAFÉ
beginnen we in S.C. Steenwijk aan een nieuwe ontwikkeling, tussen de serieuze partijen door, zoals in de 60-er en 70er jaren al in Amsterdam het geval was in het Schaakcafé op het Leidsche Plein.
Gewoon: een luchtig gegeven om inspiratie op te doen, en alles wat minder SOEWAAAAR te maken, dan het VORMvaste Paard dat we op g5 hebben WEGGEGEVEN!
In een wat luchtigere versie hebben we dan GEWOON een briljant OFFER Pg5 gespeeld, nietwaar????
Dat de tegenstander verder ook nog wat steken heeft laten vallen om bij te dragen tot het vormen van eigen graf, vermelden we dan gewoon niet.
Zo wordt de “Nachtmerrie” van Vandaag het “Daghitje van Morgen.
De Fata Morgana neemt weer andere vormen aan in het weerspiegelende licht der Verbeelding.!.
_________________________________________