Sneeuw en koud, schakers zijn niet benauwd

Ga alleen de weg op als het echt noodzakelijk is was het advies van Erwin Krol voor dinsdagavond 22 december. Kennelijk konden heel wat schakers van de schaakclub Steenwijk hun wekelijkse schaakavond niet missen, want tegen de verwachting in stonden er nog heel wat partijen op het programma. Gerrit Schoenmaker was zelfs vanuit Oldemarkt naar Onna gekomen voor zijn partij met Geert Duiven. Geert, die in Onna woont , kon niet profiteren van het thuisvoordeel. In een Siciliaanse opening kreeg Gerrit open lijnen in het centrum die hem uiteindelijk in staat stelden tot een koningsaanval die op liefst drie manieren tot mat leidde. De andere Onnaer, Jon Derks, zag in zijn gretigheid om één van zijn paarden naar een sterk veld te manoeuvreren een venijnige tegenactie van Auke van Urk over het hoofd. Dat kostte hem zijn dame, waarvoor hij nog wel wat materiaal terugkreeg, nl. een toren en een paard, maar voldoende compensatie was dat niet. Wolter Visscher speelde tegen Jaap van der Hulsts Caro-Kann de doorschuifvariant. Toen Jaap een stabiliserend zetje achterwege liet kon Wolter het centrum openbreken, waarna een levendig stukkenspel vol penningen en instaande stukken ontstond. Wolters acties leken gewaagd, maar het klopte allemaal precies en dat leverde hem een fraai punt op. Ingrid Jansen won van Yun-Che Hu, die in een Siciliaanse opening een pion had geofferd en die niet meer terug zag. Hij verloor nog een pion en werd in het resterende toreneindspel midden op het bord matgezet. Roelof Kreulen maakte het de nummer twee van de ranglijst, Bert van Steenbergen, knap moeilijk. In een Engelse opening won hij een kwaliteit, maar wel ten koste van een paard dat op a8 opgesloten was. Dat paard kwam er niet meer uit, er ontstond dus een stelling met toren en pion voor Roelof en paard en loper voor Bert. Na lang manoeuvreren won Bert en het eindspel een pion en werd de situatie voor Roelof onhoudbaar. Frans van Emst tenslotte was kort na de opening tegen Dick Stvast in een moeilijk parket beland. Zijn stukken stonden zo ongunstig dat kwaliteitsverlies niet te vermijden was. Met die kwaliteit meer permitteerde Dick zich echter wat onnauwkeurigheden, die er toe leidden dat de positie van Frans weer perspectief bood. Met een sterk geposteerd paard en wat pionnetjes meer had hij een heel behoorlijke compensatie voor zijn kwaliteit. Maar toen hij vrijwillig het paard van zijn onaantastbare positie wegspeelde was Dick er als de kippen bij om met zijn torens de witte stelling binnen te dringen, waarmee de winst afgedwongen werd.