Roel Kreulen rekent af met zijn bête noire

Voorafgaand aan zijn partij met Martinus Scheeringa was Roel er bepaald niet gerust op. Daar was ook alle reden toe : drie keer was hij tegen Martinus in het strijdperk getreden, drie keer had hij in het stof gebeten. "Ik kan maar geen vat krijgen op zijn spel", legde Roel nog geen vijf minuten voor aanvang van de partij aan schrijver dezes uit. Toch wist Roel dit keer de zaken soepel naar zijn hand te zetten na een aantal zwakke pionzetten van Martinus. Een partij winnen tegen de Angstgegner doet een mens goed. Met zijn overwinning verstevigde Roel zijn koppositie.

Jan Bijker bleef enigszins in het spoor via een overwinning op Gerrit Schoenmaker. Lange tijd ging deze partij gelijk op, totdat Gerrit zich vergaloppeerde, waarmee hij een toren kwijtraakte. Jaap van der Hulst smoorde een te voortvarende aanval van Oeds Dijkstra in de kiem, incasseerde een aantal pionnen en loodste het punt veilig de haven binnen.

Roelof Kreulen kwam al op de 5e zet een stuk voor tegen Jelmer de Goede. Ondanks hardnekkige tegenstand van Jelmer stond de uitslag van deze partij hierna niet meer ter discussie. Geert Duiven won van Gerald Bouw. Hij vlocht een fraai mat mbv loper en toren in de stelling.

 

In de play-offs deed Dick Stavast goede zaken door Jon Derks met de zwarte stukken te verslaan. Via de Sämisch-opstelling tegen het Koningsindisch was er een Benoni-achtige stelling ontstaan, waarin zwart volwaardig spel had. Zwart had enige ontwikkelingsvoorsprong die hij mogelijk uit had kunnen buiten door een stuk te offeren tegen twee pionnen. Dick wachtte hier erg lang mee en toen hij het uiteindelijk toch speelde, stelde het niet veel meer voor. Jon had intussen niet stil gezeten. Hij had zijn paard naar e3 gedirigeerd en de gevaarlijke zwarte loper op g7 geruild. Het stukoffer leverde zwart weliswaar een mooi paard op e4 op en druk langs de e-lijn, maar wit kreeg op c4 een nog mooier veld voor zijn paard en de witte aanval langs de h-lijn zag er gevaarlijk uit. Een te optimistische afwikkeling van Jon leverde Dick vervolgens toch nog het punt op. Lucky escape voor Dick.

Henk van Dijk en Auke van Urk kregen in hun partij een stelling uit het Schots, waarin ze elkaar al eerder aan de tand hadden gevoeld. Henk kwam op de 12e zet met een versterking. Het leverde hem een pion op, maar Auke had compensatie. Die bleek genoeg voor remise. We hoeven niet vreemd op te kijken, wanneer we in de toekomst deze variant nogmaals op het bord zien verschijnen in een partij tussen deze beide heren.

Jan de Smidt en Ingrid Jansen speelden een zware Siciliaanse partij. Wit vlocht enige tactische dreigingen in de stelling, die Ingrid in hevige tijdnood niet wist te pareren.