Sterke opmars Geert Duiven

Geert Duiven lijkt dit seizoen ineens genoeg te hebben van bijrollen in het figurantencircuit. Hij eist een hoofdrol op. En hoe! Via een overwinning op Gerrit Schoenmaker stoot hij door naar een vierde plaats op de ranglijst. De partij ging lange tijd gelijk op. Beide mannen komen uit de agrarische sector. Die laten zich niet zomaar knollen voor citroenen verkopen. In een Koningsindiër ging het erom of wit met zijn paard naar e6 zou kunnen springen. Het paard zou afgeruild worden en wit zou waarschijnlijk een pion verliezen, maar zou wit genoeg compensatie krijgen in de vorm van open lijnen en het verzwakte veld d5? Om die vraag ging het, maar de vraag bleef een beetje hangen, omdat wit in een vlaag van schaakblindheid zijn paard op g5 liet instaan. Een voortijdig einde van wat een boeiend duel had kunnen worden.
Geert duldt nog slechts drie spelers boven zich : Jon Derks, Jan de Smidt en Dick Stavast. Jon Derks en Jan de Smidt speelden tegen elkaar en deelden het punt. Een loperoffer op h2 zette het bord in vuur en vlam, maar toen zich een zetherhaling aandiende, grepen beide spelers deze mogelijkheid met beide handen aan. Dick Stavast moest met zwart tegen Auke van Urk. Geen prettig vooruitzicht. Je kunt hardhandig van het bord geknikkerd worden of er langzaam vanaf worden geschoven. Op mededogen hoeft niet gerekend te worden. Heel soms laat Auke een steekje vallen. Dat gebeurde deze avond. Auke zette zijn stukken wat onhandig neer, waardoor Dick al gauw een volwaardige stelling wist te bereiken. Toen Auke zijn loper op e3 zette ipv op b2, kwam zwart zelfs zeer riant te staan. De zwarte koningsaanval ontwikkelde zich sneller dan het witte initiatief op de damevleugel. Een zeldzame kruispenning zorgde voor een wonderschoon slot van de partij.
Wolter Visscher en Ingrid Jansen handhaafden zich in de subtop via een degelijke remise. Ingrid stond beter, maar had weinig tijd. Daarom bood ze remise aan, wat door Wolter werd geaccepteerd. Ook de partij tussen Frans van Emst en Henk van Dijk kende een voortijdig remiseslot. Na 21 zetten zat er absoluut geen muziek meer in de stelling.
De beide nieuwe jeugdleden Jelmer de Goede en Olivier Vernooij konden dit keer geen potten breken. Jelmer moest zijn meerdere erkennen in Martinus Scheeringa, die een foutieve lange rochade afstrafte. Olivier overzag in zijn partij met Jaap van der Hulst een penning, waardoor hij zijn dame moest inleveren tegen een toren. Olivier vocht daarna met de rug tegen de muur.
Jaap de Koning was deze avond dicht bij zijn tweede overwinning van het seizoen. Hij kwam twee pionnen voor te staan tegen Oeds Dijkstra, maar schatte een paardzet naar veld d7 verkeerd in, waarna hij een toren kwijtraakte. Marcus Pliester kruipt stilletjes omhoog op de ranglijst. Ten koste van Roelof Kreulen verzamelde hij weer een aantal kostbare punten. In de opening wist hij een pion te winnen en een sterk paard op e3 te posteren. Roelof sleepte er nog een toreneindspel uit, maar het zwarte stellingsoverwicht was te groot.
En tenslotte de uitsmijter van de avond. Dimitri Delsman tegen Roel Kreulen. Om kwart voor twaalf 's avonds nog in volle gang. Terwijl de meeste clubleden allang thuis op één oor lagen, verdedigde Dimitri met de moed der wanhoop een toreneindspel met twee pionnen minder. Op de 72e zet moest hij zijn verzet staken. Hij stond toen mat. Hulde aan beide spelers!