Dick Stavast Kampioen !!
Wat zich twee weken geleden al aftekende en vorige week zo goed als zeker was is nu definitief : Dick Stavast is de clubkampioen van de schaakclub Steenwijk van het seizoen 2009-2010. Één ronde voor het einde van de play-offwedstrijden tussen de sterkste vier schakers van het afgelopen seizoen werd hij met de perfecte score van 5 uit 5
onbereikbaar voor de concurrentie.
De enige die hem theoretisch nog in had kunnen halen, Bert van Steenbergen, deed wat hij moest doen, winnen van Auke van Urk. Dat gebeurde in een merkwaardige partij, waarin de kansen nog al eens wisselden. In het zelden gespeelde middengambiet volgde Bert met zwart eigen wegen. Toen een kleine combinatie van Bert door Auke niet goed beantwoord werd kwam zwart twee pionnen voor te staan bij overwegende stelling. Daarna was het de beurt van Bert om niet op te letten. Een geniepige tegenactie van Auke kostte hem een stuk, maar Bert had daar nog wel wat gevaarlijke pionnen voor. Hoe gevaarlijk ze waren kreeg Auke pas in de gaten toen het te laat was voor hem. In plaats van genoegen te nemen met remise door eeuwig schaak ging hij voor de winst, met voor hem fatale gevolgen.
Jon Derks en Dick Stavast waagden zich in een Slavische opening beiden op onbekend terrein. Daarbij won Dick in de opening een pion, als compensatie daarvoor had Jon een sterk centrum. Na een grootscheepse afwikkeling hield Dick met zwart een wat beter eindspel over, maar of dat voldoende voor winst zou zijn was de vraag. Maar toen Jon in het verloop van het eindspel enkele onnauwkeurigheden beging was het pleit beslecht.
De stand in de play-offs is nu 1 en kampioen Dick Stavast met 5 uit 5 , 2 Bert van Steenbergen met 3 uit 5 , 3 Jon Derks met 1½ uit 5 en 4 Auke van Urk met ½ uit 5.
In de lentecompetitie deed Wolter Visscher goede zaken.
In een Caro-Kann-opening ging hij tegen Jaap van der Hulst energiek in de aanval. Jaap kon alle dreigingen niet afweren en via een kleine combinatie wikkelde Wolter af naar een gewonnen eindspel. In de partij tussen Yun-Che Hu en Marcus Pliester kwam het gesloten Siciliaans op het bord. Na een aanvankelijk gelijk opgaande strijd kreeg Marcus een pionnenoverwicht in het centrum en toen dat zwarte pionnenfront eenmaal in beweging kwam was er voor wit geen houden meer aan. Roel Kreulen ging tegen Henk Mante met dame en toren fel in de aanval op de koning van Henk, alleen bleek die aanval tegen diens listige verdediging niet door te slaan. Toen bleken die dame en toren van Roel helemaal niet goed te staan. Met een leuke combinatie won Henk een kwaliteit . Roel bleef de aanval zoeken, stak er nog een kwaliteit in, maar hoe minder stukken er op het bord overbleven hoe duidelijker het was dat Henk Mante aan het langste eind zou trekken. De partij tussen Roelof Kreulen en Gerrit Schoenmaker was weinig opwindend, na grootscheepse afruil werd tot remise besloten.
Martinus Scheeringa verblunderde in zijn partij tegen Oeds Dijkstra op de 33e zet na een gelijkopgaande strijd een volle toren, waarna winst voor Oeds natuurlijk geen probleem was.
Wim Rehorst en Ingrid Jansen raakten in een Nimzo-Indische opening al vrij snel een beetje de weg kwijt. Wims plannen om na de lange rokade een pionnenstorm tegen Ingrids koning in te zetten werden gedwarsboomd, zwart schiep zich een open c-lijn en won ook nog een pion.
Na algemene afruil bleef er een lastig te taxeren eindspel over en met het oog op de naderende tijdnood en de toenemende vermoeidheid werd tot remise besloten.
onbereikbaar voor de concurrentie.
De enige die hem theoretisch nog in had kunnen halen, Bert van Steenbergen, deed wat hij moest doen, winnen van Auke van Urk. Dat gebeurde in een merkwaardige partij, waarin de kansen nog al eens wisselden. In het zelden gespeelde middengambiet volgde Bert met zwart eigen wegen. Toen een kleine combinatie van Bert door Auke niet goed beantwoord werd kwam zwart twee pionnen voor te staan bij overwegende stelling. Daarna was het de beurt van Bert om niet op te letten. Een geniepige tegenactie van Auke kostte hem een stuk, maar Bert had daar nog wel wat gevaarlijke pionnen voor. Hoe gevaarlijk ze waren kreeg Auke pas in de gaten toen het te laat was voor hem. In plaats van genoegen te nemen met remise door eeuwig schaak ging hij voor de winst, met voor hem fatale gevolgen.
Jon Derks en Dick Stavast waagden zich in een Slavische opening beiden op onbekend terrein. Daarbij won Dick in de opening een pion, als compensatie daarvoor had Jon een sterk centrum. Na een grootscheepse afwikkeling hield Dick met zwart een wat beter eindspel over, maar of dat voldoende voor winst zou zijn was de vraag. Maar toen Jon in het verloop van het eindspel enkele onnauwkeurigheden beging was het pleit beslecht.
De stand in de play-offs is nu 1 en kampioen Dick Stavast met 5 uit 5 , 2 Bert van Steenbergen met 3 uit 5 , 3 Jon Derks met 1½ uit 5 en 4 Auke van Urk met ½ uit 5.
In de lentecompetitie deed Wolter Visscher goede zaken.
In een Caro-Kann-opening ging hij tegen Jaap van der Hulst energiek in de aanval. Jaap kon alle dreigingen niet afweren en via een kleine combinatie wikkelde Wolter af naar een gewonnen eindspel. In de partij tussen Yun-Che Hu en Marcus Pliester kwam het gesloten Siciliaans op het bord. Na een aanvankelijk gelijk opgaande strijd kreeg Marcus een pionnenoverwicht in het centrum en toen dat zwarte pionnenfront eenmaal in beweging kwam was er voor wit geen houden meer aan. Roel Kreulen ging tegen Henk Mante met dame en toren fel in de aanval op de koning van Henk, alleen bleek die aanval tegen diens listige verdediging niet door te slaan. Toen bleken die dame en toren van Roel helemaal niet goed te staan. Met een leuke combinatie won Henk een kwaliteit . Roel bleef de aanval zoeken, stak er nog een kwaliteit in, maar hoe minder stukken er op het bord overbleven hoe duidelijker het was dat Henk Mante aan het langste eind zou trekken. De partij tussen Roelof Kreulen en Gerrit Schoenmaker was weinig opwindend, na grootscheepse afruil werd tot remise besloten.
Martinus Scheeringa verblunderde in zijn partij tegen Oeds Dijkstra op de 33e zet na een gelijkopgaande strijd een volle toren, waarna winst voor Oeds natuurlijk geen probleem was.
Wim Rehorst en Ingrid Jansen raakten in een Nimzo-Indische opening al vrij snel een beetje de weg kwijt. Wims plannen om na de lange rokade een pionnenstorm tegen Ingrids koning in te zetten werden gedwarsboomd, zwart schiep zich een open c-lijn en won ook nog een pion.
Na algemene afruil bleef er een lastig te taxeren eindspel over en met het oog op de naderende tijdnood en de toenemende vermoeidheid werd tot remise besloten.