Ronde 18: Wolter houdt Dick op remise

De eerste ronde van het jaar leverde een aantal klinkende resultaten. Wolter Visscher had het voordeel van de witte stukken, die door zwart met de niet zo scherpe Philidorverdediging werden bestreden. Wolter kreeg enig initiatief, maar natuurlijk zag de ongenaakbare Dick Stavast in het middenspel zijn kans schoon om die situatie om te buigen en zelfs een pion te winnen. Wolter echter, rechtte de rug, verdedigde zich hardnekkig en wist remise te houden. Het is voor het eerst dit seizoen dat Dick niet de volle winst haalt! Henk Mante verdedigde geraffineerd tegen Auke van Urk’s gesloten Siciliaans. Auke liet zich verleiden tot optimistische pionzetten die gaten veroorzaakten waar Henk vervolgens onmiddellijk van profiteerde. Henk wilde niet tot het uiterste gaan en bood remise aan. Auke, die het al een beetje somber was gaan inzien, hoefde hier niet lang over na te denken. De analyse liet overigens geen duidelijke winstkansen zien. Nog een fraaie plusremise was er voor Frans de Groot tegen Marcus Pliester. Marcus zette met zwart veel druk op het veld d4, in een poging om de d-lijn vrij te krijgen. Wit wist dat op het nippertje te voorkomen. Nadat zwart lang rokeerde, draaiden de rollen om en kwam Frans opzetten over de a-lijn. Marcus kwam letterlijk in de hoek te staan, maar verdedigde zich adequaat. Frans van Emst zette zijn goede voornemens meteen in daden om door een thuis voorbereide variant van Bert van Steenbergen keihard en solide terug te wijzen. Wit kwam erg gedrongen te staan en ook een stukoffer hielp onvoldoende. Frans ruilde af naar een gewonnen stelling. Gerald Bouw begon zo goed tegen Geert Duiven, maar zag later een dubbele aanval over het hoofd. Dat was het begin van nog meer verlies aan materiaal en ruimte. Ingrid Jansen deed voor het eerst mee in Steenwijk, na vele jaren lang de schaakstukken niet te hebben aangeraakt, en zette tegen Oeds Dijkstra een solide stelling op het bord. Alleen gebruikte ze meer bedenktijd dan de gemiddeld drie minuten per zet die er in het eerste deel van de partij beschikbaar zijn. En zo besliste de klok in het voordeel van Oeds. Roelof Kreulen ging achteraf gezien teveel mee met het spel van Jaap van der Hulst, in plaats van bijtijds zijn eigen aanvalskansen te creĆ«ren. Nu kwam zijn koningsaanval rijkelijk laat, nadat Jaap het pleit op de damevleugel had gewonnen en een afgedwaald paard nog net op tijd weer terug in de verdediging kon krijgen. Roelof’s aanval sloeg niet door en in tijdnood verloor hij met een mat op de achterste rij. Ook al speelde zijn pionnetje achterstand lange tijd geen rol van betekenis, op den duur kon Martinus Scheeringa het niet bolwerken tegen Jon Derks. De witte molens draaiden langzaam maar secuur. Zwart vlocht allerlei complicaties in de stelling, maar kon niet verhinderen dat wit een vrijpion kreeg die dreigend opdrong en uiteindelijk leidde tot groot materiaalverlies.