Knap gelijkspel van Steenwijk 2 tegen Lemmer

Het tweede team van de Schaakclub Steenwijk speelt dit jaar voor het eerst als zestal in de vierde klasse FSB, en ontmoet zodoende tal van onbekende tegenstanders. Zo ook het team van Lemmer, dat in deze klasse al diverse malen kampioen werd en dat op papier toch wel een heel stukje beter is dan Steenwijk 2. Eenmaal in Onna gearriveerd, ontdekten de Lemmenaren evenwel al spoedig dat de strijdlustige Steenwijkers geen gemakkelijke prooi vormden. Waheeb Qatina haalde remise in een zorgvuldige positiepartij. Martinus Scheeringa had een loper meer maar helaas van de verkeerde kleur, zodat ook zijn partij op remise uitliep. De Stonewall van Frans de Groot kreeg het, meteen vanaf het begin, zwaar te verduren. Verderop in de partij raakte Frans een stuk achter en kon het ondanks taai verzet niet bolwerken. Jaap van der Hulst speelde een spannende partij met kansen over en weer. Beide spelers gaven elkaar niets toe, tot helemaal op de valreep, toen Jaap in zijn letterlijk allerlaatste seconden één keertje vergat om de oppositie te houden in een theoretische remisestelling. Zoiets moet je eens meemaken, en dan vergeet je het nooit weer. Zowel Geert Duiven als Roelof Kreulen wonnen, beiden dankzij actief en aanvallend spel, en ondanks een achterstand in materiaal. Geert offerde een toren en bleef aanvallen tot het eind, Roelof had op zeker moment zijn kruit verschoten, maar kon terugkomen omdat zijn tegenstander in tijdnood kwam en blunders maakte. Met een half puntje voor Jaap zou Steenwijk zelfs gewonnen hebben, maar het gelijkspel is ook al een prestatie van formaat. In de onderlinge competitie waren er bovendien vijf borden bezet. Wim Rehorst won tegen Rein Beekman in een partij waarin van beide kanten de fouten domineerden. Oeds Dijkstra kreeg weinig ruimte tegen het Hollands in de voorhand van Frans van Emst. Met een stukoffer trachtte Oeds het tij te keren, maar vergeefs. Dick Stavast nam het op tegen de gevreesde orang-oetan van Henk Mante. En inderdaad kreeg Henk al na een paar zetten weer die machtige pion op het veld b5. Veel leverde dat toch niet voor hem op, want Dick zag de zwakke plekken in de witte stelling en wist daarvan winnend te profiteren. Wolter Visscher en Jon Derks speelden een ouderwets vierpaardenspel. Met Pd5 dacht Wolter de zwartspeler tot een moeilijk stukkenspel te dwingen. Maar Jon maakte van de nood een deugd en wikkelde af naar een initiatiefrijk toreneindspel. Nauwkeurig spel van wit leidde tot remise. Bert van Steenbergen offerde twee pionnen tegen de Franse verdediging van Marcus Pliester. Marcus had lang gerokeerd maar Bert kon de koningsstelling openbreken. In tijdnood gaf Marcus een paard weg. Zo wisselen Jon en Bert weer stuivertje op de tweede en derde plaats en is het nog maar de vraag of Marcus de voorlopige vierde plaats kan houden of dat hij die aan Wolter af moet staan.