Bericht uit Doetinchem.

Beste schaakvrienden.

Het vorige bericht dateert van medio mei. Daarna heb ik nog een aantal mensen gesproken op de begrafenis van Henk van Dalen. En nu loopt het alweer tegen het eind van het kalenderjaar. Gezien het moment waarop ik dit schrijf krijg ik de neiging om dat op rijm te doen, maar daar zie ik toch maar van af.

Wij maken het goed in Doetinchem. We wonen nu ongeveer een half jaar met z’n tweetjes sinds Peter op zichzelf is gaan wonen. Hij woont vlakbij ons, ca 5 minuten gaans. In het begin had hij het behoorlijk zwaar, omdat er zoveel tegelijk op hem afkwam. Nu gaat het wat beter en is er ook nog wat hulp op gang gekomen.

Met de dochter uit Doetinchem plus echtgenoot en adoptiekinderen gaat het goed. De oudste die vrijwel zeker autistisch is vraagt veel aandacht, terwijl de jongste, die inmiddels haar tweede prothese heeft, zich prima ontwikkelt. In januari gaan ze verhuizen naar een vrijstaand huis met een flinke lap grond. Helaas is dat wel ca 20 km buiten Doetinchem. Met de overige kinderen en kleinkinderen gaat alles naar wens. Met de kleinzoon heb ik deze zomer weer gefietst. Ditmaal 3 dagtochten van tekens ruim 100 km, met start en finish in Doetinchem. Zodoende hebben we niet alleen de hele Achterhoek verkend, maar ook een stuk van de Veluwe en een stuk over de Rijn in Duitsland. Heel leuk.

Wat betreft het schaken volg ik nog altijd wekelijks de situatie in Steenwijk. Heel verrassend was de degradatie/ terugplaatsing van het eerste team naar de tweede klas. Dat doet een beetje denken aan de situatie in 1952 zoals beschreven in mijn boek. Toen duurde het 5 jaar voordat promotie een feit was, maar ik ga ervan uit dat jullie meteen dit seizoen alweer promoveren! Het tweede scholierentoernooi was net als het eerste een succes. Doorgaan zou ik zeggen. Hoe loopt het met de realisatie van de jeugdafdeling als follow-up? De interne competitie volg ik met veel interesse. Dick fier aan kop vind ik geen verrassing (gelukkig dat hij er weer bij is!), maar Marcus moet kennelijk wat aan zijn kampioensstatus wennen. En een paar verrassende uitslagen van of beter gezegd tegen Auke. Het rapid-kampioenschap verdeeld over 3 avonden vind ik een prima zaak. We spelen in Doetinchem eenmaal per maand rapid, maar er is geen titel aan verbonden, en dan heeft het toch een behoorlijk vrijblijvend karakter.

Over een week wonen we hier een jaar en speel ik ook alweer een jaar bij de club hier. Het bevalt goed maar het is natuurlijk (nog) niet zo vertrouwd als in Steenwijk. Het 100 jarig jubileum is vorige maand afgesloten met een jubileum-rapid toernooi. Tevens heeft de club toen een koninklijke erkenning gekregen (dat krijgt Steenwijk dus over 28 jaar). In de externe competitie speel ik dit jaar in het tweede. Dat is een zestal en komt uit in de derde klas van de Osbo, ondanks een gemiddelde rating van ruim 1700. De interne competities tellen hier niet mee voor de Elo (willen de sterke eerste tiental spelers niet), dus de paar externe wedstrijden bepalen het. Omdat ik het vorig jaar extern redelijk goed had gedaan is mijn rating aan de hoge kant. Tot nu toe heeft het tweede tweemaal gespeeld. Het team en ikzelf hebben tweemaal gewonnen (wel tegen zwakke tegenstanders).

Zo , dit was zo’n beetje het nieuws vanuit Doetinchem.

Ik wens jullie een goede Sinterklaas en verderop deze maand goede feestdagen.

Groeten ook van Chris,

Adri Maranus