Opnieuw winst voor Steenwijker schakers
Schaakclub Steenwijk speelt tegenwoordig met een achttal in de eerste klasse, en met een viertal in de vijfde klasse van de FSB, de Friese Schaakbond. Precies een week nadat het Steenwijker achttal het eerste team van Westergoo met ruime cijfers had verslagen in een thuiswedstrijd, reisde het Steenwijker viertal af naar Bolsward voor een wedstrijd tegen Westergoo 3. Het was natuurlijk interessant hoe deze ontmoeting zou verlopen. De eerste uitslag kwam aan het derde bord, waarop de witte stukken met verve werden bediend door Roelof Kreulen. Zijn tegenstander, Garmen Hageman, had gaandeweg meer bedenktijd nodig, die vermoedelijk voor een deel heen gingen met het betreuren van de zwarte lange rokade. Want wit kreeg met de a- en b-pion, ondersteund door de zware stukken, een prachtige aanval op de zwarte koning. Aan mat kon zwart slechts ontkomen door tijdig op te geven.
Aan bord twee speelde Jaap van der Hulst met zwart een zeer enerverende partij tegen Eeltsje Boomsma, die zijn eerste zet, pion f4, vergezeld liet gaan van de onheilspellende mededeling: 'Dezelfde zet die Frans van Emst altijd bij jullie speelt!' Het initiatief lag eerst bij Eeltsje, die met zijn pionnen gevaarlijk naar voren kwam. De aanval sloeg echter niet door, waarna Jaap kon openen op de damevleugel. Dit leverde wederom niets meer op dan de overgang naar een zeer ongewis eindspel waarin de kansen bleven wisselen tot er remise volgde op voorstel van wit.
Aan het eerste bord kreeg Martinus Scheeringa de wind van voren. Rintje Altena kreeg een stevige greep op de open d-lijn en Martinus moest verdedigen. Toen hij ergens onderweg de beste zet liet liggen, kostte hem dat een paar pionnen en tenslotte de partij.
De beslissing lag nu bij bord vier. Daar had Oeds Dijkstra zich weer helemaal teruggevochten na eerder een pionnetje achter te zijn geraakt. Beslissend werd dat Oeds de witte vrijpion kon stoppen, terwijl Jouke Hylkema de zwarte randpionnen enkel onder controle kreeg via het offeren van een vol stuk en het oplopen van een hopeloze achterstand in tijd.
Zo kwam de eindstand op 1½ - 2½, in het voordeel van de Steenwijkers.
Ronde 15 van de onderlinge competitie beperkte zich vanwege de uitwedstrijd en het griepvirus dat begint rond te waren tot 3 partijen.
Bert van Steenbergen confronteerde Ed Ashness al op de 9e zet met een pionvorkje dat Ed een stuk kostte. Vanaf dat moment speelde Ed een verloren partij en op de 22e zet hield hij het definitief voor gezien.
Jon Derks speelde tegen Geert Duiven. Geert verloor met zwart wat tijd bij het vinden van de juiste velden voor zijn stukken. Daarvan profiteerde Jon door batterijen op te stellen op open lijnen en diagonalen. Toen het Geert niet lukte het centrum effectief te blokkeren, brak Jon de stelling open en kwam de koning van Geert al snel in een matnet terecht, zodat Jon zich kon uitroepen tot de officieuze kampioen van Onna.
Auke van Urk en Frans van Emst speelden weer eens een Franse opening, waarbij Auke een weinig bekende variant uit zijn trukendoos haalde. Frans vond voor het bord niet het beste tegenspel. Toen hij zich meende te kunnen veroorloven een witte pion op e5 te pakken raakte zijn koning na een schijnoffer van een loper op h7 gevolgd door een echt loperoffer op g7 in een matnet.
Bert van Steenbergen confronteerde Ed Ashness al op de 9e zet met een pionvorkje dat Ed een stuk kostte. Vanaf dat moment speelde Ed een verloren partij en op de 22e zet hield hij het definitief voor gezien.
Jon Derks speelde tegen Geert Duiven. Geert verloor met zwart wat tijd bij het vinden van de juiste velden voor zijn stukken. Daarvan profiteerde Jon door batterijen op te stellen op open lijnen en diagonalen. Toen het Geert niet lukte het centrum effectief te blokkeren, brak Jon de stelling open en kwam de koning van Geert al snel in een matnet terecht, zodat Jon zich kon uitroepen tot de officieuze kampioen van Onna.
Auke van Urk en Frans van Emst speelden weer eens een Franse opening, waarbij Auke een weinig bekende variant uit zijn trukendoos haalde. Frans vond voor het bord niet het beste tegenspel. Toen hij zich meende te kunnen veroorloven een witte pion op e5 te pakken raakte zijn koning na een schijnoffer van een loper op h7 gevolgd door een echt loperoffer op g7 in een matnet.