Met winst op Emmeloord terug in de promotieklasse
Met Jan de Smidt als invaller voor Dick Teunis trad Steenwijk aan tegen Emmeloord, dat ook niet in zijn sterkste opstelling naar Onna gekomen was. Maar met de oude rotten Henk Valkema en Nico Lemson als vervangers van Rob Kamminga en Frank Hoogenboom - normaal spelend aan bord 2 en 3 - stond er nog wel een team om bang voor te zijn.
Het eerste tastbare resultaat kwam tot stand aan bord 3, waar Matthijs en zijn tegenstander Frans Brouwer in een dichtgeschoven stelling met alle stukken nog op het bord de punten deelden.
Matthijs had zwart en uiteindelijk bleek dit zwarte halfje van cruciaal belang, de overige zeven partijen eindigden allemaal in winst voor wit.
Het eerste punt voor wit kwam op naam van Henk Valkema,
die in een Morragambiet tegen Roel met een gewaagd stukoffer een koningsaanval inzette.
Dit is de stelling na Roels 14e zet, f6.
Er volgde 15. Lxh7+ ??! Kxh7 16. Dh4+ Kg8 17. Pe4 Le7 18. exf6 en nu was 18. ....Txf6! veel sterker geweest dan het door Roel gespeelde 18. ... Lxf6. Er volgde verder 19. Peg5 Te8? (19. ....Tf7 was beter) 20. Tfe1? (wit had hier beter 20. Dh5 kunnen spelen, na 20. .... Dd7 21. Tfe1 Td8 22. Txd5 Dxd5 23. Df7+ is het eeuwig schaak ) 20. ....Lxg5? ( na 20. ....e5! slaat de witte aanval niet door) 21. Pxg5 Dd7? (21. .... Df6 is veel sterker en leidt tot remise bij correct spel) 22. Dh7+ Kf8 23. Dh8+ Ke7 24. Dxg7+ Kd6 25. Pf7+ en hier gaf Roel op. Opmerkelijk, want Stockfish 8.0 geeft wits laatste zet, Pf7+ een dik vraagteken en beoordeelt de stelling als gunstig voor zwart. Valkema had 25. Pe4+ moeten spelen om voor winst te gaan. De complicaties van deze partij waren beide spelers duidelijk te machtig, maar dat had waarschijnlijk voor iedereen buiten de categorie der IM's en IGM's gegolden.
Correctie
Roel (en Jon) vertelden mij dat er niet 21....Dd7 gespeeld was, maar 21. ....Ld7. Zie bijgaande detailopname van Roels notatieboekje,
waaruit ook maar weer eens blijkt dat de commentator het niet altijd even makkelijk heeft.
En dat levert wit na dezelfde zetten als hierboven, dus 22. Dh7+ Kf8 23 Dh8+ Ke7 24. Dxg7+ Kd6 25. Pf7+ gewoon een dame op wat het opgeven van Roel verklaart.
Van heel wat lichter kaliber was de winstpartij van Henk tegen Tromp Willem van Urk. In een gunstige stelling met een pion meer kreeg Henk ook nog eens een vol stuk cadeau, waarna zijn tegenstander opgaf.
Marcus redde het in zijn eerste bordpartij sinds jaren niet tegen Frans Westerman. Bang voor de paarduitval naar b5 speelde hij hier het passieve 11. ....a6, waarna zijn stukken van de damevleugel niet meer goed tot ontwikkeling kwamen. Met het actievere 11. ...e5 had hij gelijk spel kunnen krijgen.
Het begon er inmiddels zorgelijk voor ons uit te zien, want ook Jon stond slecht tegen Nico Lemson.
En toen kreeg Jon zomaar uit het niets een kwaliteit aangeboden, die dankbaar geaccepteerd werd en die hem bovendien in plaats van zijn vrij passieve stelling actieve torens voor hemzelf en zwakke pionnen voor zijn tegenstander opleverde. Winnen was toen voor Jon verder een simpele zaak.
We mogen aannemen dat hier achter de bar Jon aan de beurt was om zijn tegenstander iets aan te bieden.
2½ - 2½ dus met nog drie partijen aan de gang.
Invaller Jan de Smidt stond er aan bord 8 goed voor, omdat zijn tegenstander Klaas van Meyeren in de diagramstelling het onbegrijpelijke 14. ...Kd8 speelde in plaats van het voor de hand liggende 14. ....Le7. Jan opende wat lijnen op de damevleugel, waardoor de zwarte koning steeds verder in het nauw kwam en wist tenslotte dankzij een penning de zwarte dame te winnen, waarna zijn tegenstander opgaf.
Aan bord 2 was het in de partij tussen Auke en Johan ten Napel lange tijd gelijk op gegaan.
Maar in het eindspel verblunderde de Emmeroordspeler een volle toren toen hij een simpele penning over het hoofd zag.
Daarmee kwam Steenwijk op 4½ punt, dus de buit was binnen en misschien zat er zelfs nog wel wat meer in. Want Dick had tegen Timo Koffeman een kansrijk eindspel op het bord gekregen.
Koffeman speelde hier 32. Pg4? inplaats van 32. a3 waarna de stelling in evenwicht is.
Er volgde natuurlijk 32. ....Lxa2 33. Pxh6 Ke7? (zo belangrijk is de f-pion niet, de zwarte koning had naar de damevleugel gemoeten : 33. ....Kc6 34. Pxf7 b4 35. Kd3 Kd5 36. Kc2 (anders volgt Lb1+) Kxd4 en de witte pionnen vallen als rijpe appelen) 34. Pg8+ Kf8 35. Pf6 b4 36. Kd3 c6 37. Pd7+ Kg7 38. Pb6 a3 Dit beschouwde Dick na de partij als de beslissende fout, maar ook na het betere 38. ....Lb3 komt zwart niet verder volgens Stockfish. Stockfish vindt dat het hoe dan ook ongeveer gelijk staat. 39. Kc2 Ld5 40. bxa3 en Dick gaf op. Zijn tegenstander incasseerde het punt met een pokerface, maar Stockfish zegt = ; 0,00. Wit moet natuurlijk na 40. ...bxa3 eerst 41. Pxd5 spelen, dan pion a3 ophalen en vervolgens naar b6 wandelen om het pionnetje op c6 op te halen. Maar zwart komt dan nog net op tijd om op zijn beurt met zijn koning naar e3 te gaan en pion d4 op te halen, kijk maar : 41. Pxd5 exd5 42. Kb3 Kg6 43. Kxa3 Kf5 44. Ka4 Kf4 45. Ka5 Ke3 46. Kb6 Kxd4 47. Kxc6 Kxe5 48. Kb5 d4 49. c6 d3 50. c7 d2 51. c8D d1D , niets aan de hand voor zwart.
De 4½ - 3½ overwinning hoeft dus niet als geflatteerd te worden gezien, want tegenover de cadeautjes voor Jon en Auke stonden ook onnodige opgaves van Roel en Dick.
Het eerste tastbare resultaat kwam tot stand aan bord 3, waar Matthijs en zijn tegenstander Frans Brouwer in een dichtgeschoven stelling met alle stukken nog op het bord de punten deelden.
Matthijs had zwart en uiteindelijk bleek dit zwarte halfje van cruciaal belang, de overige zeven partijen eindigden allemaal in winst voor wit.
Het eerste punt voor wit kwam op naam van Henk Valkema,
Dit is de stelling na Roels 14e zet, f6.Er volgde 15. Lxh7+ ??! Kxh7 16. Dh4+ Kg8 17. Pe4 Le7 18. exf6 en nu was 18. ....Txf6! veel sterker geweest dan het door Roel gespeelde 18. ... Lxf6. Er volgde verder 19. Peg5 Te8? (19. ....Tf7 was beter) 20. Tfe1? (wit had hier beter 20. Dh5 kunnen spelen, na 20. .... Dd7 21. Tfe1 Td8 22. Txd5 Dxd5 23. Df7+ is het eeuwig schaak ) 20. ....Lxg5? ( na 20. ....e5! slaat de witte aanval niet door) 21. Pxg5 Dd7? (21. .... Df6 is veel sterker en leidt tot remise bij correct spel) 22. Dh7+ Kf8 23. Dh8+ Ke7 24. Dxg7+ Kd6 25. Pf7+ en hier gaf Roel op. Opmerkelijk, want Stockfish 8.0 geeft wits laatste zet, Pf7+ een dik vraagteken en beoordeelt de stelling als gunstig voor zwart. Valkema had 25. Pe4+ moeten spelen om voor winst te gaan. De complicaties van deze partij waren beide spelers duidelijk te machtig, maar dat had waarschijnlijk voor iedereen buiten de categorie der IM's en IGM's gegolden.
Correctie
Roel (en Jon) vertelden mij dat er niet 21....Dd7 gespeeld was, maar 21. ....Ld7. Zie bijgaande detailopname van Roels notatieboekje,
waaruit ook maar weer eens blijkt dat de commentator het niet altijd even makkelijk heeft.
En dat levert wit na dezelfde zetten als hierboven, dus 22. Dh7+ Kf8 23 Dh8+ Ke7 24. Dxg7+ Kd6 25. Pf7+ gewoon een dame op wat het opgeven van Roel verklaart.
Van heel wat lichter kaliber was de winstpartij van Henk tegen Tromp Willem van Urk. In een gunstige stelling met een pion meer kreeg Henk ook nog eens een vol stuk cadeau, waarna zijn tegenstander opgaf.
Marcus redde het in zijn eerste bordpartij sinds jaren niet tegen Frans Westerman. Bang voor de paarduitval naar b5 speelde hij hier het passieve 11. ....a6, waarna zijn stukken van de damevleugel niet meer goed tot ontwikkeling kwamen. Met het actievere 11. ...e5 had hij gelijk spel kunnen krijgen.
Het begon er inmiddels zorgelijk voor ons uit te zien, want ook Jon stond slecht tegen Nico Lemson.
En toen kreeg Jon zomaar uit het niets een kwaliteit aangeboden, die dankbaar geaccepteerd werd en die hem bovendien in plaats van zijn vrij passieve stelling actieve torens voor hemzelf en zwakke pionnen voor zijn tegenstander opleverde. Winnen was toen voor Jon verder een simpele zaak.
We mogen aannemen dat hier achter de bar Jon aan de beurt was om zijn tegenstander iets aan te bieden.
2½ - 2½ dus met nog drie partijen aan de gang.
Invaller Jan de Smidt stond er aan bord 8 goed voor, omdat zijn tegenstander Klaas van Meyeren in de diagramstelling het onbegrijpelijke 14. ...Kd8 speelde in plaats van het voor de hand liggende 14. ....Le7. Jan opende wat lijnen op de damevleugel, waardoor de zwarte koning steeds verder in het nauw kwam en wist tenslotte dankzij een penning de zwarte dame te winnen, waarna zijn tegenstander opgaf.
Aan bord 2 was het in de partij tussen Auke en Johan ten Napel lange tijd gelijk op gegaan.
Maar in het eindspel verblunderde de Emmeroordspeler een volle toren toen hij een simpele penning over het hoofd zag.
Daarmee kwam Steenwijk op 4½ punt, dus de buit was binnen en misschien zat er zelfs nog wel wat meer in. Want Dick had tegen Timo Koffeman een kansrijk eindspel op het bord gekregen.Koffeman speelde hier 32. Pg4? inplaats van 32. a3 waarna de stelling in evenwicht is.
Er volgde natuurlijk 32. ....Lxa2 33. Pxh6 Ke7? (zo belangrijk is de f-pion niet, de zwarte koning had naar de damevleugel gemoeten : 33. ....Kc6 34. Pxf7 b4 35. Kd3 Kd5 36. Kc2 (anders volgt Lb1+) Kxd4 en de witte pionnen vallen als rijpe appelen) 34. Pg8+ Kf8 35. Pf6 b4 36. Kd3 c6 37. Pd7+ Kg7 38. Pb6 a3 Dit beschouwde Dick na de partij als de beslissende fout, maar ook na het betere 38. ....Lb3 komt zwart niet verder volgens Stockfish. Stockfish vindt dat het hoe dan ook ongeveer gelijk staat. 39. Kc2 Ld5 40. bxa3 en Dick gaf op. Zijn tegenstander incasseerde het punt met een pokerface, maar Stockfish zegt = ; 0,00. Wit moet natuurlijk na 40. ...bxa3 eerst 41. Pxd5 spelen, dan pion a3 ophalen en vervolgens naar b6 wandelen om het pionnetje op c6 op te halen. Maar zwart komt dan nog net op tijd om op zijn beurt met zijn koning naar e3 te gaan en pion d4 op te halen, kijk maar : 41. Pxd5 exd5 42. Kb3 Kg6 43. Kxa3 Kf5 44. Ka4 Kf4 45. Ka5 Ke3 46. Kb6 Kxd4 47. Kxc6 Kxe5 48. Kb5 d4 49. c6 d3 50. c7 d2 51. c8D d1D , niets aan de hand voor zwart.
De 4½ - 3½ overwinning hoeft dus niet als geflatteerd te worden gezien, want tegenover de cadeautjes voor Jon en Auke stonden ook onnodige opgaves van Roel en Dick.