8 - 0 voor wit in Leeuwarden

Dit is het laatste wapenfeit uit de enerverende FSB-wedstrijd tegen Philidor 3. Met Dd6#  had Henk de eindstand op 4-4 gebracht, de zwarte koning op c5 had zijn eigen pionnetje op b5 best willen missen. Maar Robert Stallinga was geheel vrijwillig met zijn koning naar veld c5 gegaan. Er was een spannend duel aan vooraf gegaan, dat uitmondde in een pionnenrace, die voor allebei een dame opleverde. Remise leek het meest waarschijnlijk, maar in tijdnood kunnen er nu eenmaal rare dingen gebeuren.

Dat was ook het geval in de partij van Auke (met zwart) tegen Hette van Popta. Na een goed gespeelde opening had hij al snel het initiatief gekregen en een pion gewonnen. Die pion meer hield hij tot in het verre eindspel vast. Bovendien had hij bijna de hele partij een flinke voorsprong in tijd. Maar nu niet meer, de klok gaf 0,59 aan en Auke schoot in de stress met 48. ...Pb3+?? 49. Kxa6 Pd4 (met Pc5+ en Pxa4 was nog eenvoudig remise te bereiken) 50. Ld3 e2 51. Lxe2 Pxe2 . Volgens Fritz is het nog steeds remise, maar het luistert nu wel nauw. Mijn notatiebiljet laat het verder afweten, maar feit is dat mijn paard er niet in slaagde de a-pion tegen te houden. De diagramstelling is makkelijk gewonnen voor zwart na bv 48. ...Kg3 49. Kb4 Kf2 50. Lc4 Pxa4 . De  e-pion kost wit de loper en dan beslist de h-pion de strijd. Maar ja, zoals de grote filosoof Johan Cruyff al zei : "Je ziet het pas als je het doorhebt"

Dick haalde voor de partij nog even wat herinneringen aan hun gezamelijke Philidortijd op met tegenstander Maarten Etmans. Deze keer werd het een taaie strijd waarbij het initiatief bij Dick lag.
Dick had de betere pionnenstelling en oefende druk uit op een geisoleerde zwarte centrumpion, die later getransformeerd werd in twee hangende pionnen. Van de slotfase ontbreekt de notatie en ik probeerde aan de bar met jonge jenever mijn verlies wat dragelijker te maken, maar in ieder geval wist Dick een vrije a-pion richting promotie te dirigeren en daarmee dwong hij de winst af.


De partij van Roel tegen Siegbert de Jong was puur Wild-West.
In deze stelling (laatste zet van zwart 18. ...Le8) besloot Roel een stuk te offeren met 19. Pxg7 Na 19 . ...Kxg7 20. Txe6 Pe7? (na 20. ...Pd8 heeft zwart enig voordeel) 21. Pe5 dreigt er van alles voor de zwarte koning. 21. ...Tf4 (houdt de dame weg van g4) en nu had Roel met 22. g3 een gewonnen stelling kunnen krijgen, de toren kan niet goed weg, dus moet zwart 22. ...Dxd4 23 gxf4 Dxf4 24. Txd6 Dxe5 25. Dg4+ spelen. Met een kwaliteit minder en een lekke koningsstelling staat hij totaal verloren. Roel speelde 22. Dd3 en zwart kon de gaten enigszins dichten met 22. ...Pf5 . Omdat dit soort stellingen nu eenmaal te moeilijk zijn voor het menselijk brein onder de 2500 ELO-punten werden er nog diverse goede mogelijkheden gemist en in deze stelling, waarin het na 39. ...Pc6
min of meer gelijk gestaan zou hebben beging Siegbert de Jong de blunder 39. ...Pf5, die na 40. g4 + een stuk kostte, waarna winst voor Roel verzekerd was.

Jon speelde de opening tegen Aeilko Bakema dramatisch,
na  1. c4 e5 2. Pc3 Pf6 3. Pf3 Pc6 4. e3 d5 5. cxd5 Pxd5 6. Lb5 speelde hij Pde7? en na 7. Pxe5 was hij dus zonder enige compensatie een pion kwijt. Maar in zo'n situatie krijg je pas met de ware Jon Derks te maken. Weliswaar raakte hij nog een pion kwijt en offerde hij toen maar een stuk voor wat tegenspel, in de stelling hieronder (na 28. Le5) won hij zowaar het stuk weer terug :                    
29. Td7 Txc5  en wit kan niet terugslaan ( 30. Lxc5 Lh2+) . Maar jammer genoeg kon wit de dame wel ontpennen met 30. Df3 en na Tcc8 31. Dxf7 ging Jon alsnog ten onder.


Marcus kreeg met zwart de kans om revanche te nemen op de bekernederlaag van vorige week tegen Erik Kruit. Na een Franse opening bleef de partij tot het eind in evenwicht. Maar hier speelde Marcus 44. ...Pc4? en na 45. Pxd5+ gaf hij op. Maar was dat terecht? Na 45. ...Kd6 46. Pxc4 Kxd5 47. Pxb6 Kxd4 zal wit nog een hele klus hebben, de loper is veel sterker dan het paard in deze positie.

Dit waren allemaal lange partijen, die tot ver na 11 uur duurden.
Er waren ook nog twee "vluggertjes".

Wolter (zwart) had in een orthodox damegambiet tegen Jolle Lont een volgens het boekje uitgevoerde minoriteitsaanval over zich heen gekregen. Hij dacht de lastige toren op b6 weg te kunnen jagen met 19. ...P6d7 maar werd verrast door het gemene zetje 20. Pb5. dat kost in ieder geval de pion op c6, maar toen hij ipv 20. ...Db4 ook nog 20. ....Df6 speelde, liep de schade na 21. Txc6 op tot een vol stuk + een pion en was de partij snel afgelopen.


Michiel speelde tegen Zahid Dzaferspahic het Morra-gambiet (1. e4  c5 2. d4 cxd4 3. c3).

Uit de stelling blijkt wel dat zijn tegenstander er niet goed raad mee wist. Veel meer dan dit kun je je als gambietspeler toch niet wensen. Heel goed ziet nu 15. Pe4 eruit, maar Michiel houdt niet van halve maatregelen en koos voor 15. Lxe6! Zwart is reddeloos verloren. Er volgde nog 15. ... dxe6 16. Pe4 De7 17. Pd6+ Kf8 18. Pxc8 De8 19. Pb6 Pe7 20. Pxa8 Dxa8 21. Td7 Pd5 22. Df3 f5 23. Da3+ Kg8 24. Dd6 De8 25. Tc8 en zwart gaf het op.

Dat was dus 8 - 0 , voor de witspelers wel te verstaan. Maar omdat de kleuren bij een FSB-wedstrijd nu eenmaal eerlijk verdeeld worden kwam er een eindstand van 4 - 4 op het scoreformulier