Marcus Pliester zakt door het ijs in het zicht van de eindstreep

Opvallend veel leden hadden deze avond last van griepjes, zware verkoudheden of aanverwante ongemakken. Maar zo makkelijk laten schakers zich hun clubavond niet afpakken. De geest is sterker dan het lichaam tenslotte en dus werd er afgelopen dinsdag te midden van een grootschalige uitwisseling van bacillen gewoon geschaakt. Jaap de Koning en Olivier Vernooy boekten gedecideerde overwinningen op resp. Jelmer de Goede en Gerald Bouw. De partij tussen Ingrid Jansen en Dimitri Delsman was in hogere zin beslist, toen Ingrid erin slaagde een paard op d6 te nestelen. Na de noodzakelijke afruil van dit paard hield Dimitri geen stelling meer over en hij gaf er op de 27e zet de brui aan.

Remises waren er ook. Een aantal zelfs zwaarbevochten. In de partij tussen Wolter Visscher en Jon Derks had de witspeler de gehele partij de overhand. Maar Jon verdedigde zich taai en zag zijn stelling na iedere afruil verder opfleuren. Nadat al zijn aanvalsstukken waren afgeruild, geloofde Wolter het verder wel en bood remise aan, hetgeen geaccepteerd werd. Boeiend was ook het duel tussen Frans van Emst en Roel Kreulen. Frans stond op een gegeven moment voor de cruciale keuze of hij zijn pion op f4 moest ruilen tegen e5 of doorschuiven naar f5. Hij koos voor de eerste optie, maar het doorschuiven was veel beter geweest. Nu kon zwart de absolute controle over het veld e5 verkrijgen, wat Frans tot een langdurige verdediging gedwongen had. Frans plaatste nu een goed getimed remise-aanbod, wat door Roel, die in een bijzonder vredelievende bui moet zijn geweest, werd geaccepteerd. Geert Duiven kreeg tegen de Larsen-opstelling van Jaap van der Hulst fraai centraal spel. Hij wist veld e4 voor zijn stukken te verkrijgen en had zonder veel risico de druk op de witte stelling stapje voor stapje kunnen opvoeren. Wit had weliswaar een stevige stelling, maar het ontbrak hem aan een actief plan voor tegenspel. Geert koos voor de ruil van enige stukken inclusief de dames, maar daarna was er van het zwarte voordeel niet zo veel meer over. Remise. Ook Oeds Dijkstra en Roelof Kreulen hielden het na enig inleidend wapengekletter vrij snel voor gezien.

Martinus Scheeringa kreeg na enige penibele momenten in de opening de wind in de zeilen toen hij tegen Gerrit Schoenmaker een stuk voor kwam. Gerrit lanceerde een wanhoopsoffensief dat er dreigend uitzag, maar dat tegen een koele verdediging geen kans bood. Knappe overwinning van Martinus. Dick Stavast moest zich tegen Henk van Dijk verdedigen tegen het Schots. Na acht zetten theorie waren beide spelers uit hun openingsboek en moesten ze het verder zelf verzinnen. Waarschijnlijk was de lange rochade van wit op de 12e zet niet zo´n gelukkige keus. Het vroeg in ieder geval wel veel van de witte stelling. Zwart opende meteen de a-lijn en kwam dreigend op a2 binnen met een toren. Misschien leek het erger dan het in feite was, maar Henk moest hoe dan ook een paar nauwkeurige verdedigende zetten vinden. Henk vond ze niet en verloor binnen de kortste keren have en goed. Marcus Pliester en Auke van Urk maakten van hun partij een ouderwetse zeeslang. Op het bord stond een eindspel met lopers van gelijke kleur, waarbij Auke de aanvallende loper had en Marcus de verdedigende. Natuurlijk stond Auke beter, maar was het genoeg voor de winst? Om deze stelling te bereiken, had hij het loperpaar opgegeven. Wanneer het Auke zou lukken de verdedigende loper naar de lange diagonaal te dwingen, dan zou wit in tempodwang kunnen komen, omdat wit vanwege de dreiging c6-c5 de loper niet naar b2 of a1 kon spelen. Hoewel Marcus niet veel tijd had, verdedigde hij zich bekwaam door zich te wapenen tegen een mogelijk c6-c5. Auke zag geen andere mogelijkheid dan eerst pion b7 te ruilen tegen a5 en vervolgens a6 tegen b4. Daarna zou c6-c5 weer in de stelling kunnen komen wanneer wit zijn pion op de verkeerde diagonaal zou dekken. En dat was precies wat gebeurde. Zwart viel de pion aan via de lange diagonaal, wit dekte zijn pion met de loper op c3 , waarna wit ineens geen zinvolle tempozetten meer had. Zeer sneu voor Marcus die na een koelbloedige verdediging alsnog onderuit ging.