Roelof Kreulen met de schrik vrij
Vanwege de uitwedstrijd van het tweede team een bescheiden programma deze avond. Jaap de Koning boekte een knappe overwinning op Geert Duiven. Vanwege de oogperikelen van Jaap ontbrak een verslag van de partij, maar geïnteresseerden kunnen volgende week op de clubavond de details van Jaap zelf vernemen. In de partij tussen Roelof Kreulen en Jelmer de Goede gebeurde iets unieks. Jelmer kon op een gegeven moment door een simpel paardschaak de witte dame winnen. Op de een of andere manier voelen de andere schakers dit soort cruciale momenten altijd perfect aan, want de helft van de aanwezigen had zich verzameld rond het bord van Roelof en Jelmer. Roelof, die inmiddels de dodelijke zet van zijn tegenstander had gezien, vond al die belangstelling maar niks natuurlijk. "Ga lekker terug naar je eigen bord", zal hij gedacht hebben, "straks zetten jullie door al die aandacht m'n tegenstander nog op het juiste spoor". Jelmer nam intussen goed de tijd voor zijn zet, liet Roelof daarmee duizend doden sterven, maar speelde toen zeer tot opluchting van Roelof iets heel anders. Jelmer had de damewinst totaal overzien. In het vervolg was Roelof zeer op zijn quivive en gaf zijn tegenstander geen enkele kans meer.
Olivier Vernooy moest met zwart tegen Henk van Dijk. Dat was op voorhand een lastige klus en dat bleek ook in de partij. Olivier deed een paar pionzetjes teveel in plaats van zijn stukken te ontwikkelen. Met de passieve stelling vol gaten wist Henk vervolgens wel raad.
Dimitri had zich in zijn partij met Jon Derks gedegen voorbereid op de lievelingsopening van zijn tegenstander, het Russisch. En met succes, want na een tiental zetten stond Dimitri er goed voor. Hij had toen weliswaar een geïsoleerde pion, die misschien ooit eens zwak zou kunnen worden, maar zijn stukken stonden op de juiste velden en hij had enige ontwikkelingsvoorsprong. Het luisterde allemaal erg nauw. Dimitri wist de druk evenwel niet vast te houden, waarna Jon zich los wurmde. Toen Dimitri een vergiftigd pionnetje sloeg, kwam hij in een fatale penning terecht, die hem zijn loper kostte. Dat was feitelijk het einde van de partij.
Auke van Urk haalde in zijn partij met Wolter Visscher de Colle-opening van stal. Lopers op b2 en d3 staan dreigend op de zwarte koningsstelling gericht. De zet Pe5 hangt voortdurend in de lucht, gevolgd door f2-f4 en overbrenging van een aantal zware stukken naar de h-lijn. Wolter moest het antwoord op het witte aanvalsplan schuldig blijven, maar was na afloop vol lof over de galavoorstelling van zijn tegenstander. Hij had enorm van de partij genoten. Waar vind je een dergelijke spirit nog?
Dick Stavast bereikte niets tegen de Grünfeld van Marcus Pliester. De meester van het evenwicht deed zijn reputatie weer alle eer aan. Marcus ruilde gewoon alles af en bereikte tenslotte een gelijkstaand toreneindspel. Toen hij naliet een actieve opstelling te kiezen, kon Dick met zijn toren binnendringen waarna het voordeel van de actieve toren tegenover een passieve uiteindelijk een pion opleverde. De partij eindigde met een pionnenrace naar de overkant, waarbij Dick net een tempo meer had, hetgeen voldoende was voor de winst.