Steenwijk wint van Drachten
Ook het tweede schaakachttal van Steenwijk is er – in navolging van het eerste team – in geslaagde de nederlaag uit de eerste ronde recht te zetten met een mooie overwinning in de tweede. De bezoekers uit Drachten traden aan met 7 spelers, waardoor Roelof Kreulen al direct zeker was van de overwinning en Steenwijk van een punt. Op de borden 5 t/m 7 had de Drachtster teamcaptain spelers opgesteld die normaliter een aantal borden hoger spelen, maar deze tactiek faalde want zowel Wim Rehorst als Yun-Che Hu zorgden voor snelle overwinningen aan de borden 6 en 7. 
De tegenstander van Wim opende met f4 maar stelde zijn stukken vervolgens vrij passief op terwijl zwart daar een degelijke verdediging tegenover stelde die hem overwicht in het centrum bezorgde. Blunders op de 10e en 16e zet kostten Wims tegenstander een loper en een paard, waarna hij de strijd staakte. Yun-Che manoevreerde in een Siciliaan zijn stukken zorgvuldig in aanvalspositie. Zijn tegenstander verdedigde kranig maar kon niet voorkomen dat z’n koning zonder dekking kwam te staan.
Oeds Dijkstra zorgde met zwart aan het derde bord voor het vierde punt doordat hij na een foutieve afruil van zijn tegenstander pardoes mat op de onderste lijn kon geven.
Martinus Scheeringa had met wit een wat ongelukkige opening maar kwam op de 15e zet toch een pion voor. Beide spelers kozen vervolgens voor de lange rokade en in het vervolg was de witte dame aanzienlijk gevaarlijker dan de zwarte, hetgeen zwart een stuk kostte waarna wit rustig naar winst kon uitspelen. Op de 35e zet was het punt voor Martinus binnen en daarmee een 5-0 stand en de overwinning voor Steenwijk.
Aan bord 5 zwoegde Jaap van der Hulst inmiddels na een door hem verkozen Scandinavische verdediging met de zwarte stukken tegen een witte centrumaanval. Wit wist aanvankelijk met zijn ontwikkelingsvoordeel niet veel te doen, maar toen zwart een foute combinatie uitdokterde verloor hij toch nog onnodig en zorgde jongeman Dokter voor het enige volle Friese punt.
Aan bord 2 kwam Ingrid Jansen met wit niet echt lekker in haar spel omdat haar tegenstander haar verplichtte tot enkele onnatuurlijke tussenzetten. Het vinden van de juiste voorzetting kostte veel tijd en alhoewel Ingrid die wel vond en ondanks een dubbelpion tot de betere stelling kwam, accepteerde zij vanwege de tijdnood remise.
Frans van Emst kreeg aan bord 1 met zwart te maken met de Franse afruilvariant, waarin wit zijn stukken passief opstelde en zichzelf weinig speelruimte gaf, waardoor zwart rustig een koningsaanval kon voorbereiden. Toen die vanaf de 20e zet op gang kwam, kostte dat wit al snel een kwaliteit en enige zetten later ten koste van een paardoffer de volledige dekking voor z’n koning waarna mat niet meer te voorkomen was.
Het de 6,5 tegen 1,5 overwinning revancheerde het team zich voor de nederlaag bij Bakkeveen.
In de onderlinge competitie werden 4 partijen gespeeld. Marcus Pliester schoof langzaam maar zeker Gerald Bouw van het bord, al had hij daar wel een tweede witte dame en 69 zetten voor nodig. Auke van Urk speelde tegen Geert Duiven Hollands en zwart opende te vroeg – omdat hij een ontwikkelingsachterstand had – de stelling, waardoor wit stevig het initiatief in handen kon nemen. Toen wit een stuk won en zwart daarna de beste voortzetting mistte en nog een stuk verloor was de partij beslist.
Koploper Dick Stavast trad met wit aan tegen runner-up Jon Derks, die na een matige seizoenstart met secuur spel weer in de bovenste regionen van de ranglijst is beland. Jon moest nadat de opening in het voordeel van wit bleek te zijn verlopen, een bevrijdingspoging wagen die er riskant uitzag, maar ook na uitgebreide analyse achteraf gelijke kansen bleek op te leveren. Ook een andere aanpak door wit in het middenspel zou geen overduidelijk voordeel hebben opgeleverd, leerde de analyse. In de partij probeerde Dick nadat Jon zijn stelling had beveiligd met de lange rokade nog lijnen te openen maar daarmee creëerde hij een tweesnijdend zwaard, en in dat besef plaatste Jon een tactisch remiseaanbod dat werd geaccepteerd.
Zo kon Bert van Steenbergen met een overwinning op Wolter Visscher weer de koppositie overnemen, maar de oud-clubkampioen en regerend Lentekampioen was niet van plan zich als een mak schaap naar de slachtbank te laten voeren. Weliswaar bepaalde Bert nadat Wolter de Schotse opening wat te terughoudend behandelde het middenspel en moest wit voortdurend gaten dichten in zijn stelling, maar zwart vond geen winstvoortzetting. Na afruil van de torens had Bert weliswaar een voordeel van één pion, maar dat bleek te weinig voor winst, zeker toen zwart zijn paard gaf voor een van wits pionnen in de hoop zo te kunnen doorstoten.
De posities aan de kop van de ranglijst bleven zodoende ongewijzigd.
Op dinsdag 17 november volgt de twaalfde ronde van de onderlinge competitie en op dinsdagavond 24 november zal de eerste van drie Rapidschaakavonden gehouden worden, aan welke competitie ook schakers die niet lid zijn van de vereniging zonder kosten kunnen deelnemen. Wel is tijdige opgave gewenst bij Auke van Urk, tel. 514975, E-mail vanurkdegroot@versatel.nl
De tegenstander van Wim opende met f4 maar stelde zijn stukken vervolgens vrij passief op terwijl zwart daar een degelijke verdediging tegenover stelde die hem overwicht in het centrum bezorgde. Blunders op de 10e en 16e zet kostten Wims tegenstander een loper en een paard, waarna hij de strijd staakte. Yun-Che manoevreerde in een Siciliaan zijn stukken zorgvuldig in aanvalspositie. Zijn tegenstander verdedigde kranig maar kon niet voorkomen dat z’n koning zonder dekking kwam te staan.
Oeds Dijkstra zorgde met zwart aan het derde bord voor het vierde punt doordat hij na een foutieve afruil van zijn tegenstander pardoes mat op de onderste lijn kon geven.
Martinus Scheeringa had met wit een wat ongelukkige opening maar kwam op de 15e zet toch een pion voor. Beide spelers kozen vervolgens voor de lange rokade en in het vervolg was de witte dame aanzienlijk gevaarlijker dan de zwarte, hetgeen zwart een stuk kostte waarna wit rustig naar winst kon uitspelen. Op de 35e zet was het punt voor Martinus binnen en daarmee een 5-0 stand en de overwinning voor Steenwijk.
Aan bord 5 zwoegde Jaap van der Hulst inmiddels na een door hem verkozen Scandinavische verdediging met de zwarte stukken tegen een witte centrumaanval. Wit wist aanvankelijk met zijn ontwikkelingsvoordeel niet veel te doen, maar toen zwart een foute combinatie uitdokterde verloor hij toch nog onnodig en zorgde jongeman Dokter voor het enige volle Friese punt.
Aan bord 2 kwam Ingrid Jansen met wit niet echt lekker in haar spel omdat haar tegenstander haar verplichtte tot enkele onnatuurlijke tussenzetten. Het vinden van de juiste voorzetting kostte veel tijd en alhoewel Ingrid die wel vond en ondanks een dubbelpion tot de betere stelling kwam, accepteerde zij vanwege de tijdnood remise.
Frans van Emst kreeg aan bord 1 met zwart te maken met de Franse afruilvariant, waarin wit zijn stukken passief opstelde en zichzelf weinig speelruimte gaf, waardoor zwart rustig een koningsaanval kon voorbereiden. Toen die vanaf de 20e zet op gang kwam, kostte dat wit al snel een kwaliteit en enige zetten later ten koste van een paardoffer de volledige dekking voor z’n koning waarna mat niet meer te voorkomen was.
Het de 6,5 tegen 1,5 overwinning revancheerde het team zich voor de nederlaag bij Bakkeveen.
In de onderlinge competitie werden 4 partijen gespeeld. Marcus Pliester schoof langzaam maar zeker Gerald Bouw van het bord, al had hij daar wel een tweede witte dame en 69 zetten voor nodig. Auke van Urk speelde tegen Geert Duiven Hollands en zwart opende te vroeg – omdat hij een ontwikkelingsachterstand had – de stelling, waardoor wit stevig het initiatief in handen kon nemen. Toen wit een stuk won en zwart daarna de beste voortzetting mistte en nog een stuk verloor was de partij beslist.
Koploper Dick Stavast trad met wit aan tegen runner-up Jon Derks, die na een matige seizoenstart met secuur spel weer in de bovenste regionen van de ranglijst is beland. Jon moest nadat de opening in het voordeel van wit bleek te zijn verlopen, een bevrijdingspoging wagen die er riskant uitzag, maar ook na uitgebreide analyse achteraf gelijke kansen bleek op te leveren. Ook een andere aanpak door wit in het middenspel zou geen overduidelijk voordeel hebben opgeleverd, leerde de analyse. In de partij probeerde Dick nadat Jon zijn stelling had beveiligd met de lange rokade nog lijnen te openen maar daarmee creëerde hij een tweesnijdend zwaard, en in dat besef plaatste Jon een tactisch remiseaanbod dat werd geaccepteerd.
Zo kon Bert van Steenbergen met een overwinning op Wolter Visscher weer de koppositie overnemen, maar de oud-clubkampioen en regerend Lentekampioen was niet van plan zich als een mak schaap naar de slachtbank te laten voeren. Weliswaar bepaalde Bert nadat Wolter de Schotse opening wat te terughoudend behandelde het middenspel en moest wit voortdurend gaten dichten in zijn stelling, maar zwart vond geen winstvoortzetting. Na afruil van de torens had Bert weliswaar een voordeel van één pion, maar dat bleek te weinig voor winst, zeker toen zwart zijn paard gaf voor een van wits pionnen in de hoop zo te kunnen doorstoten.
De posities aan de kop van de ranglijst bleven zodoende ongewijzigd.
Op dinsdag 17 november volgt de twaalfde ronde van de onderlinge competitie en op dinsdagavond 24 november zal de eerste van drie Rapidschaakavonden gehouden worden, aan welke competitie ook schakers die niet lid zijn van de vereniging zonder kosten kunnen deelnemen. Wel is tijdige opgave gewenst bij Auke van Urk, tel. 514975, E-mail vanurkdegroot@versatel.nl