Play-offs blijven spannend

De play-offs om het clubkampioenschap zijn inmiddels gevorderd tot en met de vierde ronde. In de eerste drie ronden hebben de vier kemphanen die om de titel strijden elkaar al eenmaal ontmoet. In de ronden vier tot en met zes ontmoeten ze elkaar nogmaals, nu met verwisselde kleuren. Het tweede helft van deze volledige competitie is het spiegelbeeld van de ronden 1 t/m 3. En zo kon het gebeuren dat Jon Derks die vorige keer met zwart verloor van koploper Dick Stavast, in de vierde ronde meteen de mogelijkheid kreeg voor een revanche, maar nu met wit. Voor Jon begon het goed, want een onhandige dame-uitval van zwart naar a5 werd door wit beantwoord met loper maal Pf6, waarna zwart wel gedwongen was om met de g-pion terug te nemen. Begrijpelijk dat Jon zijn kansen op de koningsvleugel zocht, maar zijn aanval kwam onvoldoende uit de verf, en ironisch genoeg werd de halfopen g-lijn uiteindelijk zijn ondergang. Want zwart trok zich nergens iets van aan, rokeerde kort, schoof zijn koning in de hoek en kwam met zijn zware stukken opzetten langs diezelfde g-lijn die zijn koningsstelling aanvankelijk zo zwak had doen toeschijnen. Ook Bert van Steenbergen, die vorige keer met wit in een ogenschijnlijk onschuldige stelling tegen Marcus Pliester mat ging, mocht het nu opnieuw proberen. Dit keer met zwart, maar dat bleek geen groot nadeel, aangezien Marcus met wit zich in de opening maar liefst vijf damezetten permitteerde, zulks geheel in strijd met de klassieke opvattingen omtrent de opening. Bert bouwde een overtuigende stelling op, dreigde behendig met opsluiting van een wit paard, en wist te winnen, mede door tijdnood van zwart. Dick blijft alleen op kop met 3½ punt, Bert volgt op één punt afstand en blijft met nog twee ronden te gaan nadrukkelijk in de race. De play-offs blijven spannend, de strijd is nog niet beslist! Ook in de voorjaarscompetitie blijft het gevecht in volle gang. Koplopers Wolter Visscher en Jaap van der Hulst speelden tegen elkaar, maar geen van beiden durfde zich te wagen aan dwaze avonturen. Dat werd remise. Zo komen de achtervolgers dichterbij! Frans de Groot kwam tegen Yun-Che Hu een pion voor, leverde die later weliswaar weer in, maar ondertussen kwam Yun-Che wel erg gedrukt te staan. Een foutje was toen snel gemaakt, wat Frans de kwaliteit plus een pion opleverde. Frans maakte het stijlvol af met een ruil van een toren tegen loper en pion. Henk Mante wist Roelof Kreulen al in de opening een geïsoleerde dubbelpion te bezorgen. Roelof liet zich daardoor niet weerhouden van voortreffelijk tegenspel, maar kon de verdediging in het eindspel van torens en pionnen niet langer volhouden. Gerald Bouw gaf een stuk weg, maar wist de partij tegen Martinus Scheeringa toch nog lang spannend te houden. Pas na de veertigste zet kon Martinus zijn voorsprong definitief verzilveren. Ingrid Jansen speelde wederom een sublieme partij, nu met zwart tegen Geert Duiven. Ogenschijnlijk stond Geert met wit, in een siciliaanse partij met een soort van Paulsen-systeem, geweldig ontwikkeld, terwijl zwart nog niet eens had gerokeerd. Maar Ingrid had verder gekeken: een kruispenning bracht de onherstelbare zwakte van het witte paard op c3 aan het licht. En na nog enkele onnauwkeurige zetten viel voor wit het doek.