Ronde 13 in woorden !

Dick Stavast kwam zonder al te veel moeite goed uit de opening met een sterk paard op f4. Marinus Scheeringa verzuimde de kans het paard er van af te slaan, verloor nog een pion maar wat fataal was, de witte koning bleef in het centrum gevangen terwijl zwart op zijn gemak zijn stelling kon verbeteren. Marrnus moest dus ondanks zijn heftig verzet toch een punt inleveren.

Bert van Steenbergen verstevigde zijn positie op de derde plaats door van Geert Duiven te winnen in een siciliaanse partij. Op miraculose wijze wist Bert een pion naar h2 te manouvreren. Hierdoor was Geert zijn stelling dusdanig verzwakt dat er geen houden meer aan was.

Rein Beekman speelde met wit tegen Frans van Emst, geen makkelijke klus voor wit! Zwart fianchetteerde beide lopers en nam daarmee het centrum in bezit. Een te snelle doorstoot van de d-pion betekende niet alleen pion verlies maar ook ruimte voor de beide lopers van zwart die op pionnenroof ging. Toen Rein 4 pionnen achter stond hield hij het voor gezien.

Wim Rhehorst was vanavond goed op dreef tegen Oets Dijkstra. In een gelijk opgaande partij kwam Oets met wit, geleidelijk aan in moeilijkheden door de slechte ontwikkeling van zijn stukken. Wim kreeg uiteindelijk een doorslaande mataanval.

Roelof Kreulen had het moeilijk tegen Wolter Visscher. Het werd een levendig spel waarbij wit de rokade en een pion verspeelde. Door actief spel van Roelof duurde het nog vrij lang met wisselende kansen voordat zwart kon afwikkelen naar een gewonnen eindspel.

Jon Derks speelde met wit tegen Marcus Pliester. Jon zette Marcus behoorlijk onder druk zodat zwart weinig speelruimte had. Marcus kon zich door het ruilen van de lichte stukken gemakkelijk bevrijden. Het eindspel van pionnen met torens en dames zag erg zeer ingewikkeld uit en beide spelers waren tevreden met remise.

Gerald Bouw moest het opnemen tegen Auke van Urk. Gerald opende goed en had zelfs een pion kunnen winnen. Doordat hij iets te gretig was werd zijn stelling minder en kon Auke zijn koning belagen, na 23 zetten was het mat.

Henk Mante zette weer zijn befaamde en gevreesde oerang oetang -b4- op het bord. Frans kwam door deze ongewone opening toch wat in de moeilijkheden toen Henk zwart behoorlijk in het nauw dreef en er weinig speelruimte voor hem overbleef. Frans opende de f-lijn en creerde daardoor de zo broodnodige ruimte. Na lang wikken en wegen offerde zwart zijn witte loper op h3 en opeens waren de kansen gekeerd. Wit kwam wel heel erg in het nauw maar wist door goed tegenspel en door het teruggeven van een paard de matdreiging te keren. Nadat de stofwolken waren opgetrokken stelde Frans voor vrede te sluiten, 1/2 - 1/2.