Eerste team in degradatiegevaar
Afgelopen dinsdag had Steenwijk 1 eigenlijk zijn plaats in de 1e klasse veilig moeten stellen in de wedstrijd tegen De Donger uit Dokkum, maar het liep een beetje anders.
Aanvankelijk zag het er goed uit, toen de rest van het team zich nog door de openingsproblemen worstelde kwam Bert al melden dat er een puntje voor Steenwijk bijgeschreven kon worden. Zijn tegenstander had zich kort na zijn openingszet 1. f4 gruwelijk vergist en daarmee een dame verspeeld tegen een niet noemenswaardige compensatie.
Ook Frans en Frans hadden trouwens 1. f4 op het bord gekregen, Frans van Emst met wit en Frans de Groot met zwart. De tegenstander van Frans de Groot speelde trouwens een opening die verdacht veel leek op wat Frans zelf met wit altijd speelt.
De eerste domper kwam van bord 4, waar Dick een pion achter was gekomen in plaats van een stuk te winnen. Bovendien had hij zichzelf een allerbedroevendste stelling bezorgd, die hij vervuld van walging opgaf. Ook Jon aan bord 2 haalde niet uitzijn partij wat er mogelijkerwijs ingezeten had. Na een snelle pionwinst was hij even de concentratie kwijt en helaas ook een stuk. Na een hele avond ploeteren om van niets toch nog iets te maken moest hij zich uiteindelijk bij het onvermijdelijke neerleggen.
Marcus kwam in een Franse afruilvariant geleidelijk slechter te staan. Een pionoffer om zich te bevrijden hielp niet echt en toen hij in het eindspel door een paardvorkje ook nog een loper verloor was het gebeurd. Dat waren 3 nullen aan bord 2, 3 en 4.
Frans de Groot kwam in een gesloten stelling enigszins onder druk te staan, maar verdedigde zich bekwaam, met remise als onvermijdelijk resultaat.
De andere Frans had een zeer comfortabele aanvalsstelling opgebouwd, die hem uiteindelijk een belangrijke centrumpion opleverde. In het resulterende eindspel bleek die echter nog lastig te verzilveren. Toch weigerde hij met het oog op de stand in de wedstrijd een remise-aanbod en zoals zovaak in dergelijke gevallen forceerde hij de stelling en moest hij in een toreneindspel met een pion minder nog voor de remise vechten. Dat leverde een onverwacht succes op toen zijn tegenstander op zijn beurt te ver ging in zijn winstpoging en een toren verspeelde. Dat leverde ons een puntje op waar niet meer op gerekend werd.
Aan bord 8 was een Orang-Oetang te bewonderen, dus daar was Henk Mante weer eens van de partij, voor het eerst dit seizoen. In een explosieve partij weerde hij zich prima en tegen twaalven kon hij een zwaar bevochten remise bijschrijven.
Auke tenslotte had in een koningsgambiet met zwart goed spel gekregen. Zijn tegenstander zag zich gedwongen een pion te offeren en er resulteerde een eindspel dat zwart goede perspectieven bood. Alleen zaten beide spelers wel krap in hun bedenktijd, wat tot gevolg had dat er nogal wat missers geproduceerd werden (bij het naspelen m.b.v. Fritz bleek de stellingswaardering nogal eens om te slaan van – + naar + –). Uiteindelijk haalden wit en zwart allebei een dame in een stelling die zwart nog steeds enig perspectief bood. Maar tijd om na te denken over een winstplan was er niet meer en noodgedwongen accepteerde Auke een tactisch geplaatst remise-aanbod van zijn tegenstander, waarmee we een halfje te kort kwamen voor een gelijkspel. De gedetailleerde uitslag was dus :
- Auke van Urk - Jan Odijk ½ - ½
- Jon Derks - Alle Vlasma 0 - 1
- Marcus Pliester - Chris-Jolmer Jellesma 0 - 1
- Dick Stavast - Dirk Poortinga 0 - 1
- Bert van Steenbergen - Gosse Wiersma 1 - 0
- Frans van Emst - Bernard Keizer 1 - 0
- Frans de Groot - Durk Wassenaar ½ - ½
- Henk Mante - Marten Koopmans ½ - ½
- Uitslag 3½ - 4½