Zwaarbevochte overwinning  voor tweede schaakteam

 

Ook vooraf beloofde het een spannende ontmoeting  te worden tussen Steenwijk2 en Sneek4 , de teams die in klasse 2B tot nu toe  hun wedstrijden verloren hadden. Sneek had 1 bordpunt meer, en dat met de wedstrijd tegen het sterke Bakkeveen al  achter de rug. Het krachtsverschil  is miniem en Steenwijk moet winnen om  nog een kans  te maken de degradatie te ontspringen.  

Geert Duiven zorgde er voor dat zijn teamgenoten wat vrijer gingen ademen toen hij  - met dank aan Henk Mante die ons heeft geleerd  hoe het beest te temmen -  onder  weerlegging van de Orang-oetang-opening van Douwe Ketting  een sterk paard op d4 kreeg met aanval op zowel paard, loper als dame. Na  enig denkwerk en met een rasechte black-out speelde Douwe de loper, waarna zijn dame viel en hij opgaf.  Dat was voor Frans van Emst aan bord 1 met zwart  het teken om  remise aan te bieden omdat de Franse afruilvariant  waarvoor zijn tegenstander Wytze van der Zee  koos  een volstrekt evenwichtige stelling op het bord  zette en hield.  Yun-Che Hu  en Jan-Hans de Jong  zetten zichzelf en de toeschouwers een spektakel voor.  Door een foutje verspeelde Yun-Che de rokade maar even later won hij wel een vol stuk. Dat ging ook weer verloren en nu lag de winst voor het grijpen voor De Jong dankzij aaneengesloten vrijpionnen op de damevleugel. Maar de laatste fout is beslissend en  die kostte Jan-Hans zijn vrijpion op a2 waarna de vechtjassen moesten berusten in remise. Ingrid Jansen  had het  met zwart tegen Sake Jan Velthuis  gedurende de hele partij lastig. In het middenspel brak  Velthuis door en de zwarte koning moest een schuilplaats zoeken op a8, waarna een witte toren op de open b-lijn  en  een  loper op de diagonaal  gezamenlijk  een pardoes mat  bekokstoofden.  Jaap van der Hulst  zorgde er voor dat  de Steenwijkers weer een punt  voor kwamen.  Sinds kort, en dat slechts  af en toe, beantwoordt  hij e4 met e5. Hij kreeg dan ook meteen een Noors gambiet  te verwerken. Dat  lukte hem prima en hij kwam stilaan in betere positie.  De ene pion voorsprong werden er twee, en  omdat dat verbonden centrumpionnen waren moest Sybe Smid op de veertigste zet in verlies berusten toen promotie niet meer te voorkomen was.  Gerrit Schoenmaker won tegen Huib van der Zweep direct in de opening al een pion, terwijl zijn tegenstander ook nog eens  de rokade verloor. Snelle winst werd verwacht maar Huib vocht  voor wat hij waard was en  alhoewel hij na dameruil  nog meer onder druk kwam door sterk torenspel van Gerrit , maakte  een wanhoopszet met  een paard pas een definitief einde aan de strijd. Met een 4-2 stand voor Steenwijk en nog 2 partijen te gaan zag het er even naar uit dat de  overwinning nog ruim zou uitvallen, want zowel  Martinus Scheeringa als invaller Pieter van der Zee  hadden een stelling   weten te bereiken met  enig voordeel.  Martinus had vanuit  zijn  geliefde Grob-opening  pionnen doorgedrukt naar f6 en h6. Maarten van Steinvoorn  had het er in zijn gedrongen stelling lastig mee  en moest de open e-lijn afgeven. Met  de witte toren op e6 en de witte dame op de diagonaal leek het pleit beslecht  maar teveel zetten met de toren achter elkaar deed het initiatief  belanden in handen van zwart die steeds op tegenkansen was blijven loeren.  Na  een mislukte poging tot dameruil   zag Martinus zich  plots  met mat geconfronteerd.  Dat betekende dat Pieter minimaal remise moest behalen  voor de teamoverwinning.  Dat resultaat haalde hij  bekwaam en schijnbaar onverstoord  binnen vanuit een lang niet eenvoudig  eindspel  waarin zijn tegenstander Mark van der Zee zich van een vrijpion had weten te verzekeren.  Afruil van  paard, loper en vrijpionnen  betekende  een geheide remisestand,   waarin Mark ook nog eens de minste tijd  over had op de klok zodat doorschaken waarschijnlijk zijn nederlaag  had betekend.  Ln overleg met zijn teamcaptain besloot hij dan ook met halve ei te accepteren en daarmee de nederlaag voor zijn team.

In de onderlinge competitie  zes partijen.  Jon Derks en Henk van Dijk  wonnen vrij geruisloos van  respectievelijk  Charrel Brandenburg  en Bert Dassen.  John Folkers  trad weer eens in het strijdperk  en Gerald Bouw liet als gebruikelijk  horen van zijn ongenoegen  over goede zetten van zijn tegenstander en slechte van hemzelf. John  kende geen pardon. Ook  geen pardon kende Jelmer de Goede toen Olivier Vernooy  ondanks een ruime materiele voorsprong  nietv goed op ziujn verdediging lette en mar toeliet.  Dimitri Delsman  trok in een Evans gambiet fel ten strijde en won een vol stuk. Roelof Kreulen hield het hoofd koel en profiteerde van foutjes  van wit om zo de stand weer gelijk te trekken.  Toen Dimitri  alles zette op promotie van zijn vrijpion en daarvoor zijn koning in open veld liet oprukken,  sloeg Roelof  toe  met een serie schaakjes, eindigend in een stikmat. Oeds Dijkstra maakte het Auke van Urk knap lastig ondanks vroeg pionverlies.  Terwijl  deze op de damevleugel bouwde aan een doorbraak , forceerde Oeds een doorbraak op de koningsvleugel  waarbij zijn  f-pion  promoveerde en hij twee lopers tegen een toren kreeg.  De  zwarte toren  werkten echter beter samen dan de twee witte lopers  met hun toren,  en toen Oeds  een vergiftigd pionnetje  verloor hij  een van lopers  en was na afruil van de resterende zware stukken  zwarte promotie niet meer te voorkomen.